To, co dzieje się wokół nowelizacji ustawy o działalności kulturalnej, źle wróży całej reformie kultury - pisze Roman Pawłowski w Gazecie Wyborczej.

To miała być ważna korekta w przepisach dotyczących kultury, wstęp do zasadniczej reformy, której domagali się twórcy i animatorzy na Kongresie Kultury w 2009 roku. Lista spraw do załatwienia była długa: przegłosowana w piątek przez Sejm nowelizacja ustawy o działalności kulturalnej miała wzmocnić niezależność instytucji publicznych kultury, wprowadzić wieloletnie kontrakty dyrektorskie, dostosować prawo do specyfiki artystycznej teatrów, oper, filharmonii, wprowadzić pojęcia sezonu artystycznego i umów sezonowych, ograniczyć pracę aktorów z zespołów repertuarowych u konkurencji, np. w serialach. W planach były także nowe rozwiązania finansowe: renowacja zabytków w miastach miała być finansowana ze specjalnej opłaty konserwatorskiej pobieranej przez samorządy. Niestety, po półtora roku pracy Ministerstwa Kultury, rządu i Sejmu z pierwotnych planów zostało niewiele. Pierwszy poległ przepis o opłacie konserwatorskiej, który usunięto na