W Rzeszowie ruszyła nowa rezydencja literacka, będąca wynikiem współpracy Teatru im. Wandy Siemaszkowej i Instytutu Teatralnego w ramach projektu Przestrzenie Sztuki. Pisarzem, który otrzymał zaproszenie do pracy w ramach rezydencji jest Mateusz Moczulski. Przygotował on dramat na motywach życia Wandy Siemaszkowej. Tekst nosi tytuł „Wędrowna Gwiazda” i powstał w oparciu o biografię słynnej aktorki i patronki Teatru oraz teksty Juliusza Słowackiego, Stanisława Wyspiańskiego i Lucjana Rydla.
fot. mat. teatru
Mateusz Moczulski to dramaturg, poeta, DJ oraz autor powieści science-fiction o wirusie na płycie winylowej. Realizował słuchowiska w Weimarze i Bytomiu. Doświadczenie zdobywał jako asystent reżysera przy produkcji Teatru STU pt. „Biesy”. Bywa także didżejem radiowym i klubowym, popularyzującym muzykę jazzfunk, UK Garage i kulturę taneczną.
Na podstawie jego adaptacji współczesnej polskiej prozy powstało przedstawienie w reż. Martyny Łyko w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Bytomiu pt. „Błoto”, które pod koniec 2021 roku odwiedziło Gruzję i Armenię.
Ma na koncie wydane tomiki poezji, teksty piosenek, zrealizowane scenariusze filmowe, a także udział jako scenarzysta i twórca dialogów w zespole twórców innowacyjnej i pierwszej w historii gry dla Zamku Królewskiego Wawel. Z wykształcenia jest antropologiem kultury, który dobrze czuje się w tematyce romantycznej i renesansowej historii, często podąża tropem staropolskich legend i opisuje współczesne miejskie mity - czasami w prasie, czasami przy współpracy z instytucjami kultury oraz na www.mateuszmoczulski.com.
To, co szczególnie mocno wybija się w tekście „Wędrowna Gwiazda”, który powstał podczas rezydencji literackiej Mateusza Moczulskiego w Teatrze im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie, to temat kobiecej walki o siebie. Jak mówi sam autor „ta walka w ujęciu męskiego autora, jest dla mnie tym bardziej interesująca, że odniesiony w niej sukces, podkreśla 70 lat po śmierci Siemaszkowej cała rodzina (mówiące o jej sile wywiady telewizyjne, materiały etc.)”.
„Wędrowna Gwiazda” to tekst o barwnych losach aktorki: jej rozwodzie z Antonim Siemaszką - rozwodzie malowniczym i obrosłym anegdotami, wziętym w czasach bardzo dla rozwodów niepopularnych, w pierwszej dekadzie XX wieku.
Wanda Siemaszkowa, kreując na scenie postaci kobiecie, toczyła walkę z męskimi stereotypami tamtych czasów („Szklana Góra” L.Rydla, „Zaczarowane Koło” Z. Sarneckiego), walkę którą zawsze wygrywała, poszerzając postacie, wypełniając je swoim życiem i przeżyciami oraz temperamentem, a co za tym idzie - wpływając na sztukę. Co ciekawe dla postaci głównej bohaterki, i charakterystyczne dla tekstów ją opisujących: doznawała dużo porażek. To ogromnie wdzięczne, dalekie od hagiografii a jednocześnie budujące postać.
„Po przeczytaniu dyskusji w książce „Wanda Siemaszkowa i Jej teatr” wysnułem wniosek, że jej wieczna podróż teatralna była podyktowana o wiele bardziej długami, niż możemy przypuszczać. To wiąże się z opowieścią rodzinną, więc czyni uprawnionym – moim skromnym zdaniem – by napędzić życie sztuce poprzez zderzenie z antagonistą (którego chętnie będę w detalach komediowo ocieplać) byłym mężu, hazaradziście i jednocześnie nieco wyniosłym „lordzie” o komediowym zacięciu.” - opowiada o swoim tekście Mateusz Moczulski.
Opiekę mentorską nad tekstem objęli Joanna Krakowska i Artur Pałyga.
Rezydencja realizowana jest w ramach Przestrzeni Sztuki. Program finansowany jest ze środków Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, realizowany przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.