Kupiec wenecki" Michaela Radforda zachęci widzów nazwiskiem reżysera - autora pamiętnego "Listonosza", i aktorską stawką: grają Al Pacino (Shylock) oraz Jeremy Irons (Antonio). Zainteresuje szczególnie publiczność tęskniącą za amerykańskim kinem, dającym kiedyś gwiazdom szanse na stworzenie kreacji - pisze Jacek Cieślak w Rzeczpospolitej.

Osobistą zasługą Radforda jest to, że nie bał się wiernie odczytać szekspirowskiej historii weneckiego kupca, który dla przyjaciela zadłuża się u lichwiarza - mimo że nad jej interpretacją ciąży tragedia shoah. Pewnie dlatego zamiast krwistej sztuki, gdzie zastawem pożyczki jest funt ciała Antonia - zazwyczaj otrzymujemy wizerunek skrajnie negatywnego bohatera i złagodzony portret Shylocka. Radford udowodnił, że można pokazać odrażające zachowania antysemitów, nie tuszując skąpstwa lichwiarza ani tyranizowania córki. Bo żadna ludzka wada nie usprawiedliwia pogardy dla człowieka ani rasowej segregacji. Tymczasem dla Wenecjanina Antonia opluty i wygnany do getta Shylock jest nikim. Antonio znieważa go i poniża, wyniośle odrzucając propozycję przyjaźni żydowskiego kupca. I nawet gdy nie dotrzymuje warunków umowy o pożyczkę, z prawem czy wbrew prawu, stawia się ponad Żydem. A sąd zawsze wynajdzie niekorzystny dla "obcego" kruczek. Taki jest fundam