Ostatni piątek czerwca to oczywiście początek wakacji, ale mamy nadzieję, że pamiętacie też o Poznaniankach i Poznaniakach, którzy 66 lat temu wyszli na ulicę i do cynicznych rządzących powiedzieli, że chcą wolności, chcą prawa i chleba.
Teatr Ósmego Dnia włącza się w obchody Powstania Poznańskiego Czerwca 1956r., prezentując poruszający spektakl - "Pierwszy Strzał". Janusz Stolarski, wraz z aktorami Teatru Ósmego Dnia - Ewą Wójciak, Adamem Borowskim, Marcinem Kęszyckim i Tadeuszem Janiszewskim starali się znaleźć odpowiedź na pytanie o to, co stało się w czerwcowym tłumie, że padł pierwszy strzał. Dlaczego do tego pokojowego protestu władza zwróciła się z pozycji siły? Zauważyliśmy, że to nie pierwszy taki zryw w Poznaniu - w latach 20. XX wieku dokładnie tam gdzie stoją dziś Poznańskie Krzyże zginęli robotnicy kolejowi, których strajk został brutalnie stłumiony przez władze. Dziś i my spotykamy się w tym miejscu, by krzyczeć o naszą wolność - i znów władza próbuje zatykać usta: kobietom, młodzieży - wolnym ludziom.
Przyjdź i zobacz spektakl, który pokazuje jak historia jest wciąż aktualna w naszym życiu. Zaczynamy o 22:30 - zobaczysz świetne wizualizacje, akrobacje przygotowane przez Teatr z Głową w Chmurach i przede wszystkim piękną poznańską historię.
Spektakl „Pierwszy strzał” powstał z szacunku dla robotników-ofiar. Z szacunku i całkowitej z nimi solidarności. Ofiar Powstania Poznańskiego – Czerwca 1956 roku, ofiar przedwojennego, drapieżnego kapitalizmu, ofiar współczesnego wyzysku.
Podpisujemy się pod słowami Alberta Camus, które wygłosił po wydarzeniach poznańskich: „(…) Nasze gratulacje z pewnością nie są im potrzebne. Oczekują oni jedynie, by wszędzie tam, gdzie panuje powszechna wolność, ich krzyk odbił się szerokim echem, by inni spostrzegli ich rozpacz, by otwarły się oczy całego świata, by wszyscy poznali i nabrali szacunku dla ich decyzji, mającej na celu położenie kresu tej mistyfikacji, według której poświęcili oni jakoby wolność chcąc dostać chleb. Prawda wygląda tak — i to właśnie miał wyrażać ich krzyk — że nie mieli oni ani chleba, ani wolności, że nie mogą żyć bez jednego ani bez drugiego, że wiedzą tak samo jak my wszyscy — że te dwie rzeczy są nierozdzielne i że niewolnik, każdy człowiek pozbawiony wolności, otrzymuje chleb jedynie wtedy, gdy takie jest życzenie jego pana” (Albert Camus, Poznań, Paryż, lipiec 1956). Słowa te, niestety, są ciągle aktualne.
Zainspirowała nas mowa obrończa adwokata Stanisława Hejmowskiego w procesie dziesięciu. Człowieka, który w obronie robotników postawił na szali swoją karierę, rodzinę i życie. Minęły dziesięciolecia, a podstawowe cywilizacyjne zdobycze: prawo do pracy za sprawiedliwe wynagrodzenie, prawo do godnego życia, prawo do buntu, prawo do wolności dla większości mieszkańców świata ciągle są nieosiągalnym luksusem.
Scenariusz i reżyseria: Janusz Stolarski
Scenografia i projekty mat. reklamowych: Tomasz Ryszczyński
Projekcje video: Tomasz Jarosz
Muzyka: Sebastian Dembski
Kostiumy: Ewa Tetlak
Choreografia akrobacji: Tomasz Rodak
Produkcja i współtworzenie scenariusza: Renata Stolarska
Konsultacje: Jacek Chmaj
Research historyczny: Remigiusz Zygarowicz
Obsługa techniczna: Piotr Najrzał, Przemysław Mosiężny, Jakub Staśkowiak
Występują: Adam Borowski, Tadeusz Janiszewski, Marcin Kęszycki, Janusz Stolarski, Ewa Wójciak, gościnnie: Dominik Złotkowski, Kamil Sosin i akrobaci Teatru z Głową w Chmurach: Nicole Miszczykowicz, Natalia Kopielska, Oskar Lipa, Zuzanna Popiela, Tomasz Rodak, Patryk Sawicki.
Scenariusz na podstawie: mowy obrończej adwokata Stanisława Hejmowskiego, książki Jana Brygiera „Tak było w moim życiu”, przemówienia Alberta Camus z lipca 1956 r.
Wydarzenie odbędzie się na Dziedzińcu Masztalarni CK Zamek
Bilety w cenie: 20 zł