Rafał Turowski podsumowuje miniony sezon teatralny na stronie rafalturow.ski.
fot. Magda Hueckel/ mat. teatru
1. PEWNEGO DŁUGIEGO DNIA, reż. Luk Perceval – Narodowy Stary Teatr
Spektakl rozpoczyna się wtedy, gdy opada już kurtyna i gasną ostatnie światła.
Aktorskie mistrzostwo świata. Nokaut, i - posprzątane.
2. GENIALNA PRZYJACIÓŁKA, reż. Ewelina Marciniak – Narodowy Stary Teatr
Co jest teatrem jest, a co – naprawdę? I - czy w ogóle można z teatru wyjść?
oraz
LOS ENDEMONIADOS/BIESY, reż. Marcin Wierzchowski – Teatr Kochanowskiego w Opolu
Gdy już nie ma miejsca na jakiekolwiek słowa, gdy już nie ma nic do powiedzenia, jest jeszcze ostatnia nadzieja – teatr.
Spektakl miał premierę w maju ub. roku, ale nie będę pryncypialny, tym bardziej, że to najbardziej niedocenione przedstawienie i tego i poprzedniego sezonu.
oraz
JAK NIE ZABIŁEM SWOJEGO OJCA I JAK BARDZO TEGO ŻAŁUJĘ, reż. Mateusz Pakuła - Teatr Żeromskiego w Kielcach/Łaźnia Nowa Kraków
A jednak… w zderzeniu z prawdziwym życiem - teatr bywa bezsilny.
3. ŁASKAWE – reż. Maja Kleczewska, Teatr Śląski w Katowicach
oraz
PŁATONOW – reż. Małgorzata Bogajewska, Teatr Śląski w Katowicach
O pokusie łatwych ocen i - o Płatonowie bez Płatonowa. Wspaniałe adaptacje jakoś paradoksalnie podobnych do siebie tekstów.
4. ART OF LIVING, reż. Katarzyna Kalwat – Narodowy Stary Teatr
Dlaczego słowa, które dla wszystkich znaczą to samo, nie są tak samo przez wszystkich rozumiane?
5. NIEWOLNICA ISAURA, reż. Martyna Majewska – Teatr Szaniawskiego w Wałbrzychu
Osoby teatrologiczne, niektóre osoby dyrektorskie a także osoby wchodzące w skład „jaczejek równościowych” (ŁD – dziękuję!) rozkminiają genezę, przebieg i skutki przemocy w teatrze. Tymczasem osoby widzowskie jej żądają na scenach, szczególnie – przemocy wobec osób kobiecych. Ale jak to? Ano tak to.
Ponadto w TOP 10 (kolejność przypadkowa):
DEKALOG, reż. Wojciech Faruga – Teatr Narodowy w Warszawie
FEDRA, CZYLI HISTORIA FLANELOWEGO WSTYDU, reż. Agata Duda-Gracz – Teatr Układ Formalny
KOTKA NA GORĄCYM BLASZANYM DACHU, reż. Radek Stępień -Teatr Kochanowskiego w Opolu
Z RĘKĄ NA GARDLE, reż. Anna Sroka-Hryń – Teatr Współczesny w Warszawie
MÓJ ROK RELAKSU I ODPOCZYNKU, reż. Katarzyna Minkowska – Teatr Dramatyczny w Warszawie
KEINMAL, reż. Konrad Hetel – Teatr Studyjny PWSTFiT w Łodzi
MOJA ŻONA ODESZŁA Z NASZĄ TERAPEUTKĄ, reż. Michał Sufin, Klub Komediowy
PRZYGODY KOZIOŁKA MATOŁKA, reż. Maksymilian Rogacki, Teatr Polski w Warszawie
DOBRZE UŁOŻONY MŁODZIENIEC, reż. Wiktor Rubin, Teatr Nowy w Łodzi
WYRÓŻNIENIE SPECJALNE z dedykacją dla Pana Marszałka
1989, reż. Katarzyna Szyngiera – Teatr Słowackiego w Krakowie/Gdański Teatr Szekspirowski
NAJLEPSZE ROLE ŻEŃSKIE:
Małgorzata Zawadzka - Pewnego długiego dnia, reż. Luk Perceval, Stary Teatr w Krakowie
Ewa Kaim – Genialna przyjaciółka, reż. Ewelina Marciniak, Stary Teatr w Krakowie
Monika Stanek – Los Endemoniados/Biesy, reż. Marcin Wierzchowski, Teatr Kochanowskiego w Opolu
Agnieszka Przepiórska – W maju się nie umiera. Historia Barbary Sadowskiej, reż. Anna Gryszkówna, Dom Spotkań z Historią
Krystyna Janda – My Way, reż. Krystyna Janda, Teatr Polonia
Urszula Kiebzak – Art Of Living, reż. Katarzyna Kalwat, Stary Teatr w Krakowie
NAJLEPSZE ROLE MĘSKIE:
Roman Gancarczyk – Pewnego Długiego Dnia, reż. Luk Perceval oraz Art Of Living, reż. Katarzyna Kalwat, Stary Teatr w Krakowie
Konrad Wosik - Los Endemoniados/Biesy, reż. Marcin Wierzchowski, Teatr Kochanowskiego w Opolu
Mateusz Znaniecki – Łaskawe, reż. Maja Kleczewska oraz Płatonow, reż. Małgorzata Bogajewska - Teatr Śląski w Katowicach
Andrzej Plata i Jan Jurkowski – Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, reż. Mateusz Pakuła - Teatr Żeromskiego w Kielcach/Łaźnia Nowa Kraków
Paweł Brzeszcz – Dekalog, reż. Wojciech Faruga, Teatr Narodowy
Ireneusz Mosio – Niewolnica Izaura, reż. Martyna Majewska, Teatr Szaniawskiego w Wałbrzychu
Dziękuję.