- Dlaczego Karol? Po prostu dlatego, że zainteresowałem się tym, jak przepracowuje mitologię artysty, opierając się na materiałach archiwalnych - o wystawie Karola Radziszewskiego i strategii re-performansu z Eugenio Violą, kuratorem wystawy "The Prince & Queens. Ciało jako archiwum" w toruńskim Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu rozmawiają Iwetta Pawęska, Alicja Tkaczyk, Jan Karow i Wojciech Krzywdziński.

Wojciech Krzywdziński: Jak wyglądała Twoja praca nad tą wystawą? Jaki był Twój wpływ na jej ostateczny kształt? Eugenio Viola: Zasadniczo nie było jakiejś jasnej inspiracji. Moje działanie wpisuje się w pomysł Dobrili Denegri, która co roku zaprasza kuratorów z całego świata w ramach projektu Focus Poland, których zadaniem jest wykonanie researchu na dany temat, aby zaaranżować po nim wystawę. Od czasu, kiedy zajmuję się sztuką performansu od strony teoretycznej i kuratorskiej, pracowałem z postaciami kluczowymi dla jej historii: Mariną Abramović, ORLAN, Hermannem Nitschem - przedstawicielem akcjonistów wiedeńskich etc. Ostatniej wiosny pojechałem do Poznania, Gdańska, Torunia i Warszawy, ponieważ Dobrila poprosiła mnie o przeprowadzenie badań nad performansem w Polsce. Właściwie niewiele wiedziałem o polskiej sztuce poza tym, że znałem twórczość artystów rozpoznawalnych za granicą, takich jak Mirosław Bałka, Robert Kuśmirowski czy K