Magazyn

Ostatni wywiad Franciszka Pieczki: za mało grałem komedii

28.10.2022, 13:13 Wersja do druku

Publikujemy ostatni autoryzowany wywiad Franciszka Pieczki, który przeprowadził 20 lipca tego roku Dariusz Domański, biograf i przyjaciel artysty. Wybitny aktor zmarł 23 września tego roku. Publikacja w „Głosie Pomorza”.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

OSTATNI WYWIAD FRANCISZKA PIECZKI: ZA MAŁO GRAŁEM KOMEDII

Źródło:

„Głos Pomorza” nr 252

Autor:

Dariusz Domański

Ludzie

Realizacje repertuarowe

Teatry i instytucje

„1989": musical słynnych polskich raperów

Najnowsza historia Polski, historia drogi do wolności. 1989 ukaże upadek komunizmu z nowej perspektywy. Wydarzenia znane z kronik filmowych i podręczników historii ożyją na scenie oglądane oczami trzech rodzin: Frasyniuków, Wałęsów i Kuroniów. A wszystko to opowiedziane językiem rapu. Musical 1989 w reż. Katarzyny Szyngiery, to koprodukcja Teatru Słowackiego w Krakowie oraz Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego. Premiera już 19 listopada w GTS

Pisze Magdalena Raczek w portalu trojmiasto.pl.

Andrzej Konopka: Jak duszpasterz hipsterów stał się słynnym uzdrowicielem. On potrafi przemawiać do tłumów

Kaszpirowski, który na przełomie lat 80. i 90. XX w. pojawił się w telewizji z tymi swoimi seansami leczenia, uzurpował sobie prawo do sprawowania władzy nade mną, moją rodziną, otoczeniem. Ten wzrok utkwiony w nas poprzez kamerę budził we mnie niepokój

- mówi Andrzej Konopka przed premierą stand-upu „Czarny Papież” w Teatrze Rampa w Warszawie. Rozmawiała Magdalena Dubrowska w „Gazecie Wyborczej”.

Sprawdź także

Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Dzisiaj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”

Magazyn

Małgosiowe draperie na scenie

Dzisiaj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”

Magazyn

Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Dzisiaj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”

Magazyn