EN

8.08.2013 Wersja do druku

Ostateczna degradacja mitu

"Każdy musi kiedyś umrzeć Porcelanko" w reż. Agaty Dudy-Gracz na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku. Pisze Piotr Wyszomirski w Gazecie Świętojańskiej.

Tyle tu szachrajstwa, tyle tu kuglarstwa i tyle łotrostwa! A cała sprawa idzie o kurwę i rogacza: świetny powód, żeby utworzyć rywalizujące frakcje i wykrwawić się na śmierć. Niech ich okryją zastrupiałe parchy, niech zginą w wojnie i w żądzy! William Shakespeare, Trojlus i Kresyda (przekład: Jerzy Limon i Władysław Zawistowski)* "Trojlus i Kresyda" uważany jest za najbardziej nowoczesny, najbardziej przystający do dzisiejszych kanonów nowoczesnego teatru tekst Szekspira. Powodem takiego pozycjonowania jest przede wszystkim rewizjonizm - powstały zaraz po "Hamlecie" tekst bezceremonialnie rozprawia się z utrwalanymi niezmiennie na lekcjach języka polskiego i w hollywoodzkich obrazach typu "Troja" stereotypami interpretacji jednej z najpopularniejszych historii z mitologii greckiej rodem. Agata Duda-Gracz, reżyserka, autorka scenariusza, scenografii i kostiumów poszła jeszcze dalej i dokonała rewizji osobistej Szekspira oraz napisała "Trojlusa i Kres

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Ostateczna degradacja mitu."Każdy musi kiedyś umrzeć Porcelanko" na Festiwalu Szekspirowskim

Źródło:

Materiał nadesłany

www.gazetaswietojanska.org/07.08

Autor:

Piotr Wyszomirski

Data:

08.08.2013