Podczas tegorocznej edycji Opolskich Konfrontacji Teatralnych widzowie mogli obejrzeć siedem spektakli wybranych przez komisję artystyczną ministerialnego Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej "Klasyka Żywa" spośród czterdziestu jeden zgłoszonych. Festiwal podsumowuje Wiktoria Formella z Nowej Siły Krytycznej.

Choć krytycy od przynajmniej dwóch sezonów zwracają uwagę, że najciekawsze przedstawienia powstają w Warszawie, na festiwalu nie było teatru ze stolicy, zaproszono zespoły z Wrocławia, Supraśla, Gdańska, Radomia, Rzeszowa oraz Poznania. W programie dominowały dramaty, zaprezentowano i rzadko wystawiane utwory ("Garbusa" Sławomira Mrożka i "Śmierć białej pończochy" Mariana Pankowskiego), i jedną z najpopularniejszych komedii ("Zemsta" Aleksandra Fredry). Drugi blok stanowiły adaptacje tekstów niedramatycznych: powieści ("Ferdydurke" Witolda Gombrowicza) i utworów poetyckich ("Księgi narodu polskiego i pielgrzymstwa polskiego" i "Pan Tadeusz" Adama Mickiewicza oraz "Beniowski" Juliusza Słowackiego). Widać, że teatr interesuje się romantyzmem, co wydaje się być znakiem czasów, retoryki opartej na kulturze narodowej i jej modelu heroiczno-ofiarniczym. Jedynie "Wykład" w reżyserii Piotra Tomaszuka okazał się przykładem biernego odbioru tradycji, a wrę