„Kosmiczny pokój” Magdaleny Mrozińskiej w reż. Kateryny Lukianenko, koprodukcja Fundacji „Muzyka jest dla wszystkich” i Teatru Lalek Guliwer w Warszawie. Pisze Beata Kośmider w Teatrze dla Wszystkich.
fot. Marek Zimakiewicz
Fundacja „Muzyka jest dla wszystkich” i Teatr Lalek Guliwer, we współpracy z wielonarodową grupą dzieci mieszkających w Warszawie, stworzyli muzyczny spektakl, który pobudza wyobraźnię, ukazuje dzieciom sens marzeń i wzmacnia wiarę w siebie, a dla nauczycieli stanowi wsparcie przy omawianiu tematów związanych z tolerancją, wykluczeniem, świadomością własnej wartości, społeczeństwem wielonarodowym i wielokulturowym oraz wojną i pokojem na świecie.
Spektakl „Kosmiczny pokój” powstał w ramach projektu #Połączeni. To projekt realizowany i dofinansowany w ramach programu Różnorodna Warszawa miasta stołecznego Warszawy, przy wsparciu Programu Rezydencji Artystycznych dla twórców i twórczyń z Białorusi i Ukrainy organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Współtwórcami spektaklu, obok artystek i artystów, są członkowie działającej w Teatrze Lalek Guliwer Wielokulturowej Grupy Artystycznej, do której zapraszane są dzieci młodsze i starsze różnych narodowości, pochodzące z rozmaitych środowisk, a także dzieci neuroróżnorodne. „Kosmiczny pokój” był pierwszą wspólną inicjatywą grupy w składzie: Katia, Emma, Makary, Tetiana, Oleh, Nikita, Vika, Lilit, Tosia, Kamilek, Benio, Rita, Tymek, Hania, Zachary, Leo i Basia. Spektakl oparty jest na wątkach zaczerpniętych z osobistych historii dzieci, a tekst napisała Magdalena Mrozińska, ceniona autorka literatury dziecięcej, w tym dramatów, posiadająca umiejętność łączenia poważnych tematów z humorem.
To właśnie wielonarodowość, wspólna praca twórców, artystów i dzieci oraz różnorodność środków artystycznego wyrazu stanowią mocny szkielet, na którym zbudowano muzyczny spektakl „Kosmiczny pokój”.
Warszawa staje się centrum wydarzeń, gdzie w pokoju, zlokalizowanym na wystrzelonym w kosmos – mocą magii i wyobraźni – najwyższym piętrze Pałacu Kultury i Nauki, pochodzącą z Ukrainy Emmę (lalce głosu użycza Krystyna Velychko – aktorka gościnna w Teatrze Lalek Guliwer) witają porzucone wcześniej przez ludzi przedmioty: kanapa Blue z Wielkiej Brytanii (Honorata Królikiewicz), jednorożec Rożek z Białorusi (Tomasz Kowol) oraz kwiat Aksamit z Pruszkowa (Wojciech Parszewski – gościnnie w Teatrze Lalek Guliwer). Inicjatorem i sprawcą tego spotkania jest spełniające życzenia Oko teleskopu (w tej roli Damian Kamiński), będącego prezentem od taty, który Emma zabrała ze sobą podczas przeprowadzki do Polski.
Historia każdej z postaci wprowadza na scenę kwestie, z którymi zmagają się często dzieci i młodzież, a także niejeden dorosły: jak nie zatracić wiary we własną wartość, szczególnie wówczas, gdy dotyka nas wykluczenie; w jaki sposób radzić sobie w nowym środowisku; co może pomóc w odnalezieniu bratniej duszy w otoczeniu pełnym różnorodności?
Choć Oko teleskopu, podejmujące ambitne wyzwania i pełne dobrych chęci, okazało się nie do końca rozumieć ludzkie potrzeby, bo marzenie o pokoju na świecie zrozumiało zbyt dosłownie, to spektakl nie wyklucza jednak możliwości, że i pokój, jako zgoda między ludźmi i narodami, jest osiągalny.
Poruszanie poważnej tematyki nie odziera spektaklu z warstwy pobudzającej wyobraźnię – „Kosmiczny pokój” to także opowieść o sile marzeń i o świecie, w którym nie tylko tak często w bajkach personifikowane zabawki, ale i przedmioty codziennego użytku posiadają duszę i uczucia.
Na wyróżnienie zasługuje stworzona na scenie przestrzeń pełna magii. Spektakl urzeka grą świateł, są też projekcje i teatr cieni (multimedia: Łukasz Sosiński, reżyseria świateł: Prot Jarnuszkiewicz). Aktorzy, również dzięki odpowiednim kostiumom, w sugestywny sposób wraz z animowanymi lalkami kreują swoje postaci (kostiumy i lalki: Magdalena Łazarczyk). Dramaturgia przeplata chwile wyciszenia ze wzmożonym tempem, co skupia uwagę młodych widzów, jednocześnie chroniąc przed nadmiarem bodźców. Muzyka, śpiew i taniec są harmonijnie zespolone z akcją – moją uwagę zwróciły szczególnie umiejętności wokalne Honoraty Królikiewicz oraz ekspresja ruchu Damiana Kamińskiego, Wojciecha Parszewskiego i Tomasza Kowola (kompozycja piosenek: Agnieszka Widlarz, muzyka: Wojciech Błażejczyk, konsultacje choreograficzne: Alicja Nauman).
„Kosmiczny pokój” rekomendowany jest dla widzów od piątego roku życia. Z pewnością można śmiało udać się na ten spektakl z pięcioletnim dzieckiem. Natomiast dla nieco starszych dzieci tematyka opowieści może stanowić punkt wyjścia do refleksji i dyskusji. Spektakl polecam więc zarówno na rodzinny czas w teatrze, jak i w ramach wycieczki z grupą starszaków lub uczniów pierwszych klas szkoły podstawowej.