Artur Pałyga, „Nieposkromienie”, reż. Maria Pietrusza-Budzyńska, Teatroterapia Lubelska, 2023 | Agnieszka Kmieć | fot. CSK/Ewa Zielonka-Gawrylak
Według definicji Lecha Śliwonika, „teatr dla życia” korzysta z potencjału przedstawienia i metod pracy związanych ze sceną dla celów pozaartystycznych, ale istotnych społecznie – edukacji, rehabilitacji, psychoterapii. W tym przypadku teatr ma prawo oderwać się od sztuki, a zbliżyć do „życia” i nikt z tego nie uczyni zarzutu. Anita Stefańska formułuje założenia i przedstawia sens teatroterapii. Kacper Gugała dzieli się doświadczeniem logopedy-teatrologa. Jarosław Cymerman moderuje rozmowę pedagożek teatru – Marii Babickiej i Justyny Czarnoty, a w felietonie o teatrze z udziałem osób z niepełnosprawnościami konfrontuje dwie postawy twórcze.