"Cosi fan tutte" w reż. Grzegorza Jarzyny w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Recenzja Andrzeja Chylewskiego w Głosie Wielkopolskim.

Grzegorz Jarzyna na nowo odczytał "Cosi fan tutte" Mozarta. Nie było owacji na stojąco po środowej premierze "Cosi fan tutte" w Teatrze Wielkim imienia Stanisława Moniuszki, choć nie są one tutaj rzadkością. A przecież poprzedzające spektakl wydarzenia (kontrowersyjna osobowość reżysera Grzegorza Jarzyny, ekscytujące doniesienia przeciekające z prób, plakat z kopu-lującymi króliczkami, broszura programowa z kontynuacją tej idei) zapowiadały nie lada prowokację, bardziej chyba obyczajową niż artystyczną. Wolfgang Amadeus Mozart, pisząc muzykę do bardzo banalnego i niewiarygodnego libretta Lorenza da Pontego, nie tylko raz jeszcze dał przykład swego kompozytorskiego geniuszu, ale i wykazał się talentem przedniej marki ironisty, zarazem znawcą życia piewcą miłości, choć bardzo świadomym jej dramatyzmu i zaprawionej goryczą przewrotności. Grzegorz Jarzyna zdaje się nie dostrzegać mozartowskiej dwuznaczności terminu "opera buffa", za motor napęd