Wyobrażenie na Międzynarodowy Dzień Teatru.

fot. mat. archiwum

Mój teatr

Mój teatr nie odrzuca tradycji, szanuje i buduje więź międzypokoleniową.

Mój teatr jest mądry, empatyczny i nie wywyższa się.

Mój teatr jest odważny – wie, że ze względu na wyjątkowe traktowanie, może być krytyczny nawet w stosunku do władzy, która go zatrudnia, bo jest jej potrzebny.

Mój teatr jest skromny, bo nie obnosi się ze swoją wyjątkowością, nie ma w nim artystowskiej pychy, nie dlatego, że mawiają, iż pycha kroczy przed upadkiem.

Mój teatr jest użyteczny i służebny w stosunku do społeczności, w której funkcjonuje, nie tylko dlatego, że funkcjonuje dzięki niej i jest przez nią utrzymywany, ale dlatego, że taka jest jego misja.

Mój teatr dzieli się zasobami, nie rywalizuje, nie konkuruje, tylko pomaga innym.

Mój teatr nie cierpi na syndrom oblężonej twierdzy, bo mój teatr komunikuje się, udziela informacji, nie dyskryminuje zadających pytania.

Mój teatr buduje relacje społeczne, nie niszczy myślących inaczej, ale szuka porozumienia i uczy się od każdego.

Mój teatr jest katalizatorem dobra wspólnego, tworzy sytuacje rozwojowe dla ogółu, inicjuje pozytywny ferment intelektualny, łączy, synergizuje, bo wie, jakie oczekiwania na nim spoczywają. Po prostu wie, że dzisiaj teatr to nie tylko budynek i repertuar sceniczny, to coś zdecydowanie więcej.

Mój teatr patrzy mi zawsze prosto w oczy, nie boi się podejmować słusznych moralnie decyzji, szczególnie, gdy są trudne osobiście i dotyczą jego przyjaciół, w stosunku do których czuje się zobowiązany.

Mój teatr słucha innych, szczególnie tych, którzy nie boją się mieć odmienne opinie, bo wie, że sam nie jest nieomylny.

Mój teatr nie wchodzi w transakcje i pozamerytoryczne zobowiązania natury osobistej.

Mój teatr zawsze stoi po stronie ofiar.

Mój teatr dba o przyzwoitość i nie faworyzuje jednego reżysera, nie dzieli aktorów na swoich i gorszych, nie karze za posiadanie własnego zdania.

Mój teatr jest transparentny w każdej sferze swej aktywności, bo wie, że to jest niezbędny czynnik rozwoju i że nie tylko dzisiaj nie można inaczej.

Mój teatr ze względu na wyjątkowe traktowanie i niedostępny dla innych budżet wie, że także dlatego wymaga się od niego więcej i spełnia oczekiwania na wszystkich płaszczyznach.

Mój teatr jest wyjątkowy.

Mój teatr jest największy, dlatego najwięcej od niego wymagam.

Mój teatr to wspólnota.

Mój teatr to…

Zobacz także:

[wideo] Naj, naj, naj w pomorskim teatrze w roku 2023

[foto, wideo] Nagrody Gazety Świętojańskiej za rok 2023

Pomorska Gala z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru na Pomorzu