Magazyn

Maciej Stuhr: Lubi ludzi, ale ceni sobie również samotność

2.01.2025, 12:43 Wersja do druku

Początkowo bronił się przed aktorstwem. Z czasem jednak posłuchał głosu serca. Najpierw sprawdził się w kabarecie, a dopiero potem wkroczył w świat teatru i filmu. Pisze Paweł Gzyl w „Głosie Koszalińskim”.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Lubi ludzi, ale ceni sobie również samotność

Źródło:

„Głos Koszaliński” nr 1

Autor:

Paweł Gzyl

Data publikacji oryginału:

02.01.2025

Wątki tematyczne

Aktorzy w serialach

Ludzie

Realizacje repertuarowe

Zemsta (reż. Michał Zadara, Teatr Komedia)

Sprawiedliwi

Na przykład Ryszard III walczy z przemocą, z wykluczeniem. Jest pełen troski, życzliwości. Usta pełne współczucia ma wobec Lady Anny i szczerze chce jej przecież pomóc. Prosi o pokój i o zgodę. Pragnie tylko złych usunąć z drogi, bo wtedy będzie lepszy świat. Złych napiętnować i wykluczyć. I tych, co się nie przyłączają, też nie za bardzo Ryszard lubi. Nic w tym dziwnego. Przeszkadzają. Kto nie jest z nami, ten przeciw nam

– pisze Artur Pałyga na łamach „Teatru”.

Rewolucji nie będzie

Chciałabym wyjść z mechanizmu pokoleniowych ojcobójstw, w którym szansą na wejście na rynek jest konflikt, działanie przeciwko sobie

– rozmowa z nową dyrektorką Instytutu Teatralnego, Justyną Czarnotą-Misztal. Rozmawia Katarzyna Niedurny w „Dwutygodniku”.

Sprawdź także

Scenograf Małgorzata Treutler i woda od kartofli jej Cioci Gieni

Dzisiaj 13:49 „Jako scenograf Margaret nie marnowała niczego, a przede wszystkim potrafiła stworzyć coś z niczego, nawet z przysłowiowej wody po ugotowanych kartoflach”

Magazyn

Małgosiowe draperie na scenie

Dzisiaj 13:15 „Olbrzymia porcja CZŁOWIEKA, a w niej przemieszane pokłady dobroci, zalet, życzliwości i drobnych wad. Po prostu ARTYSTA. Była mi bliska równie mocno wadami, jak i przymiotami ducha. Była jednym z tych ludzi z których coś emanuje. Często diabli wiedzą, co to jest. Jakieś fluidy drgające, jakieś nie do końca odkryte emocje”

Magazyn

Technolożka, czyli o tym, czy da się znaleźć człowieka teatru lalek

Dzisiaj 12:41 „Nie wiem, czy to jest kwestia czasów, czy to jest kwestia wychowania, ale ja sama czułam przez większość życia presję, żeby się nazwać. Odpowiedzieć sobie na pytanie: kim jestem, czym się właściwie zajmuję, na czym polega mój fach, na czym polega mój zawód? Czy skoro jestem scenografką, to mogę robić tylko scenografię? Albo skoro jestem technolożką teatru lalek, to mogę tylko wykonywać lalki?”

Magazyn