Tutaj straszy! to cykl dwutygodniowych warsztatów teatralnych, ruchowych, muzycznych i animacji przedmiotu, skierowany do młodzieży polsko-ukraińskiej w wieku 14 – 17 lat. Projekt ma charakter półkolonii. Zaczynamy 26 czerwca i pracujemy nad zbudowaniem pokazu finałowego, na który zapraszamy w sobotę 8 lipca o godz. 17:00. Ostatni dzień półkolonii to podsumowanie pracy, ewaluacja pracy.
fot. mat. teatru
Punktem wyjścia do pracy teatralnej będzie legenda związana z Teatrem Andersena, który jeszcze nie tak dawno temu miał swoją siedzibę w Klasztorze oj. Dominikanów. Wieść niesie, że w budynku mieszkał duch, który napotkawszy kogoś samotnie spacerującego po teatrze – biegał za nim, otwierał nagle drzwi, zasiadał w garderobie, strącał kubki, błąkał się po korytarzach – słowem straszył. Każde spotkanie ze wspomnianym „nieznajomym” wywoływało ogromny strach. Po kilku latach przyszło nam usłyszeć legendę, że niegdyś pewien Dominikanin, zamieszkujący mury klasztoru został ukarany za przerwanie milczenia i zamurowany w jednym z pomieszczeń budynku. Tam ponoć dopełnił żywota.
Wspomniana legenda staje się inspiracją, pretekstem do rozmów o teraźniejszości, gdyż zauważamy, że te zjawiska mocno się dotykają. Chcemy razem z młodzieżą zastanowić się, jak dzisiaj rozumiana jest wolność słowa? Po części pewnie odpowiedzialny za to jest strach – przed osądem, wyśmianiem, hejtem, czy (nawiązując do przypadku Dominikanina) zamurowaniem w pewnym schemacie, bańce, w sobie… Bywa, że słowa są też nadużywane i powodują ból (hejt). Z drugiej strony przypadek naszego ducha to mierzenie się z ogromną samotnością (za życia i jak się okazuje – też po śmierci) poszukiwanie pomocy, które spotyka się z milczeniem i ucieczką innych, zamykanie problemu, pozostawianie go w czterech ścianach. Doświadczając pracy z młodzieżą często słyszymy, że są samotni wobec swoich problemów, przemyśleń, obaw. Dlatego r ramach naszego projektu chcemy z jednej strony „postraszyć” nasze lęki, przyjrzawszy się im wcześniej. Chcielibyśmy poruszyć kwestie – wolności słowa, że mamy prawo mówić o swoich uczuciach i poglądach, z drugiej strony mamy też obowiązek wzięcia odpowiedzialności za to, co mówimy, tak aby to swoiste „odmurowanie” nie spowodowało tego, że ranimy innych. Zburzymy symboliczny mur, zbudujemy/umocnimy konstrukcje w nas samych, gdzie wolność słowa, prawo do wypowiadania się, prawo do swojego zdania, prawo do emocji, ale też szanowanie granic innych – będzie fundamentem.
Podczas zajęć uczestnicy wezmą udział w warsztatach plastycznych, z animacji przedmiotu, ruchu, teatru plastycznego. Planujemy też zajęcia na powietrzu.
Projekt poprowadzą: Małgorzata Adamczyk, Piotr Bublewicz, Daniel Lasecki, Kinga Matusiak-Lasecka, Łukasz Staniewski, Nataliia Bak.