Teatr Lalek Arlekin doczekał się w końcu premiery „Taty” wg opowiadań Toona Tellegena i 10 lipca zaprasza na spektakl, który wyreżyserował już w ubiegłym roku dla łódzkiej sceny Tomasz Maśląkowski.
fot. mat. teatru
Premiera teatralna – 10 lipca (sobota) 2021 r. godz. 17
Premiera festiwalowa – 11 lipca (niedziela) 2021 r. godz. 17
(w ramach X Festiwalu „Teatralna Karuzela”)
REALIZATORZY
Reżyseria i scenografia: Tomasz Maśląkowski
Scenariusz i dramaturgia: Lena Frankiewicz
Muzyka: Olo Walicki
Przekład: Jadwiga Jędryas
Projekty lalek: Andrzej Tadeusiak
OBSADA
Joanna Wiśniewska – Józef
Wojciech Kondzielnik – tata, mama, strażak, lekarz, zbir, śmierć
Maciej Piotrowski – tata, lekarz, zbir
Kamil Witaszak – tata, nauczycielka, zbir, kolega
Dzieci mówią:
https://www.youtube.com/watch?v=fDoVv7obMsY
https://www.youtube.com/watch?v=VCMiCQ9GOcw
A JAKI JEST TWÓJ TATA?
***
Scenariusz do tej prostej, ale niezwykle dotykającej historii biorącej na warsztat obraz ojca – okiem dziecka i z dystansu dorosłego, stworzyła Lena Frankiewicz, inspirując się nie tylko książką holenderskiego autora, ale także doświadczeniami wszystkich twórców spektaklu.
To już czwarty, i mamy nadzieję, ostatni termin premiery tego tytułu.
Tytułowy bohater spektaklu „Tata” to widziany oczyma dziecka „ojciec idealny”. Gigantyczny, wszechwiedzący, niezłomny, i – przede wszystkim – niekonwencjonalny. Taki, który zna rozwiązanie każdego problemu, a jednocześnie nie wstydzi się okazywania emocji. Taki, który potrafi przeciwstawić się lekarzom, trenerowi pływania, ale też rozzłościć się czy nawet rozpłakać. To jednocześnie zapis tęsknoty za Tatą, który kurczy się, łamie, a czasem nawet... znika.
– Józek, nasz główny bohater pewnego dnia spotyka na swojej drodze tatę, który przychodzi nie wiadomo skąd, i nie wiadomo jak, a ich oba życiorysy nagle się splatają, powodując coś magicznego. Łączą ale i czasem oddalają, jak to często w życiu bywa. – opowiada Tomasz Maśląkowski, reżyser
i jednocześnie scenograf przedstawienia. – Chcemy opowiedzieć o całym kolorcie bycia tatą, ale także bycia po prostu człowiekiem. O ojcostwie, które bywa cudowne, ale i ojcostwie, które czasem się gubi, zatraca, zapomina czy zawiesza. O temacie relacji, bliskości, która paradoksalnie, przecież jest
i w oddaleniu.
Punktem wyjścia spektaklu są 42 poetyckie opowiadania Toona Tellegena, jak i osobiste wspomnienia realizatorów spektaklu o ich ojcach, nie zawsze idealnych, niekiedy nieobecnych, zawsze jednak pełnych inwencji i wymykających się schematom. Nad jego scenariuszem pracowała dramaturżka Lena Frankiewicz, która w początkowym okresie pracowała z twórcami i aktorami i bazowała na ich własnych wspomnieniach z dzieciństwa i doświadczeniach ojcowskiej miłości. Brała również udział
w późniejszych próbach i modyfikowała na bieżąco opowieść w trakcie powstawania spektaklu.
W wyniku tej pracy narodziła się ważna historia dla dzieci - czasem baśniowa, a czasem pełna absurdalnych rozwiązań, ale otwierająca do dalszej rozmowy.
- Chcielibyśmy, aby ten spektakl był właśnie rodzajem spotkania i impulsem do dyskusji na temat ojcostwa. I do tej rozmowy zapraszamy wszystkich – tych najmłodszych, ale i dorosłych – rodziców i opiekunów. – dodaje Tomasz Maśląkowski. - „Tata” to też zapis fantazji o ojcu idealnym i doskonała okazja do konfrontacji z mitami i stereotypami na temat ojcostwa. To szansa na poruszającą podróż do czasów, w których każdy z nas wierzył w hipermoc swojego opiekuna.
Poszczególne obrazy i fantazje na temat ojców rozgrywane będą zarówno w planie żywym, jak i lalkowym, a spektaklowi towarzyszyć będą dźwięki i piosenki skomponowane przez Olo Walickiego, który sam nie tak dawno został tatą.
Przedstawienie przeznaczone jest dla widzów od 5 lat.
Projekt został dofinansowany ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu
Projekt jest realizowany dzięki dofinansowaniu z budżetu Miasta Łodzi
REALIZATORZY:
Tomasz Maśląkowski
Absolwent wrocławskiego Wydziału Lalkarskiego, Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (dyplom w 1999 r.). Stypendysta Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Doktor sztuki teatru. W latach 1999-2002 aktor w Teatrze Lalki i Aktora w Opolu; od 2002 związany z Wrocławskim Teatrem Lalek. Współpracował z Wrocławskim Teatrem Współczesnym. Od 2003 pedagog PWST we Wrocławiu, Wydział Lalkarski (obecnie AST Wrocław). Współzałożyciel, reżyser i aktor fundacji i grupy teatralnej LALE.Teatr i współtwórca spektakli: „Podłogowo” i „Ściana.Banana”, reżyser, autor scenariusza, scenografii i aktor przedstawienia „Kręcipupa” i „Prosta historia” (LALE.Teatr/Wrocławski Teatr Lalek).
Współprowadził we Wrocławskim Teatrze Lalek cykl warsztatów Latawiec Teatralny, a w cyklu Lato w Teatrze prowadził warsztaty i wyreżyserował przedstawienie „po-MOCNI” i „I Przegląd Zdarzeń Międzypokoleniowych”. Spektakle LALE.Teatr prezentowane były na festiwalach w Polsce i Europie, gdzie zdobywały nagrody, m.in.: GRAND PRIX Międzynarodowego Festiwalu dla Dzieci i Młodzieży KORCZAK - Warszawa 2013, nagrodę na FESTIWALU NAJ,NAJ,NAJ, Zagrzeb (Chorwacja) 2013, nagrodę na FESTIWALU KON-TEKSTY - Poznań 2013, nagrodę na festiwalu PIF w Zagrzebiu, Chorwacja 2018. LALE.Teatr nominowany był do Wrocławskiej Nagrody Teatralnej w 2013 r., a sam Tomasz Maśląkowski w 2015 roku. W 2015 r. otrzymał nagrodę aktorską za najlepszą rolę męską w „Po sznurku” (reż. J. Gerigk) na II Festiwalu Małych Prapremier w Wałbrzychu, dwa lata później na tym samym festiwalu za rolę Boga w spektaklu „Piekło-Niebo” (reż. J. Krofta) ponownie zdobył główną nagrodę dla najlepszego aktora. Ostatnio wyreżyserował m.in. spektakl dla najmłodszej publiczności „Cztery pory roku” w Teatrze Miniatura w Gdańsku.
Lena Frankiewicz
Absolwentka Państwowej Szkoły Muzycznej 2 stopnia w Toruniu (1998), Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (2002), warsztatu mistrzowskiego u Andrzeja Seweryna (2001) oraz klasy wokalnej u Grażyny Łobaszewskiej (2005). Aktorka Wrocławskiego Teatru Współczesnego (2003-2008), gościnnie grająca w warszawskich Teatrach Powszechnym i Dramatycznym. W latach 2009- 2016 aktorka Teatru Studio. Jej autorski spektakl „60/09” napisany na podstawie scenariuszy filmowych polskich filmów z lat sześćdziesiątych, zrealizowany w 2009 roku w Teatrze Wytwórnia, został uznany za najlepszy debiut reżyserski w ankiecie „Najlepsza, Najlepsi” miesięcznika TEATR .
W 2008 zrealizowała pod kierunkiem Krystiana Lupy warsztat MONOLOGI: „Nocne z boku na bok”, który wszedł do repertuaru Teatru Dramatycznego w sezonie 2008/2009. W sezonie 2010/2011 prowadziła cykl performatywny Studio Czyta, kuratorowany przez Janusza Majcherka promujący najnowszą dramaturgię polską i zagraniczną. W czerwcu 2011 roku otrzymała nagrodę za reżyserię spektaklu „Kto znajduje, źle szukał” w ramach festiwalu M-teatr w Koszalinie. Wzięła udział w licznych realizacjach teatralnych (ISABELLE w „Wichrowych wzgórzach” Kuby Kowalskiego, AISHA w „Koniec to nie my” M. Libera, LENA w „Come together” W.Ziemilskiego), wideoklipach oraz produkcjach telewizyjnych. Jej realizacje reżyserskie to: „Turyści” Teatrze Nowym w Poznaniu (2011),
„Listy na wyczerpanym papierze” w Teatrze Polskim w Warszawie (2013), „Plastusiowy pamiętnik” w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (2014) prezentowany w ramach programu TEATR POLSKA i nagrodzony za reżyserię w ramach festiwalu KLASYKA ŻYWA w roku 2015.
„Iwona, księżniczka z Bourbona” autorstwa Magdy Fertacz ( 2015 ) w Teatrze Powszechnym w Warszawie, „Miasto pustych pianin” Mateusza Pakuły w Teatrze Bogusławskiego w Kaliszu, „Wassa Żeleznowa” M. Gorkiego w Teatrze Jaracza w Łodzi, „Dolce vita” J. Holewińskiej (2016), zrealizowany jako teatr telewizji w cyklu TEATROTEKA; „Komeda” - koprodukcja Teatru Nowego w Łodzi w warszawskim teatrem IMKA (2016), „Ziemianie” WTL Wrocław (2017) oraz „Roberto Zucco” w toruńskim Teatrze Wilama Horzycy (2017), „MOSKWIN”, kontynuacja rezydencji Sopot non fiction, oparta na autentycznej historii Anatolija Moskwina, realizowana na jesień 2018 weWrocławskim Teatrze Lalek oraz „Jak być kochaną” w warszawskim Teatrze Narodowym (premiera 2 lutego 2019). Jej ostatnią realizacją był „Piknik pod wiszącą skałą” w tym samym teatrze, którego premiera odbyła się………
Olo Walicki
Kontrabasista, kompozytor, producent. Urodził się w 1974 w Gdańsku.Twórca projektów OW Kaszebe, The Saintbox, Zespół Cieśni i Tańca. Gra muzykę improwizowaną, komponuje do spektakli teatralnych i do filmu. Związany ze środowiskiem trójmiejskich i warszawskich artystów sceny offowej. Realizuje spektakle i projekty z teatrami tańca. Debiutował jako szesnastolatek grając w awangardowym zespole Niebieski Lotnik, z Jerzym Mazzollem i Jackiem Olterem. Uczestniczył w nurcie określanym jako scena yassowa i współpracował z jej twórcami, Tymonem Tymańskim, Mikołajem Trzaską, Tomaszem Gwincińskim. Przez wiele lat grał w zespołach Leszka Możdżera.
W latach 1996-2004 Walicki występował i nagrywał z Kwartetem Zbigniewa Namysłowskiego.
Współtworzył free-jazzowy Łoskot, a także popowo-alternatywną Szwagierkolaskę, grupę Oczi Cziorne i późny skład zespołu Miłość. Brał udział w nagraniu kilkudziesięciu różnorodnych stylistycznie albumów. Kilka autorskich projektów Walicki opublikował we własnym wydawnictwie (m.in. "Metalla Pretiosa", "Olo Walicki Kaszëbë").
W ostatnich latach współpracuje z Andrzejem Sewerynem, Ingmarem Villqistem, Gabą Kulką, Maciem Morettim, Piotrem Pawlakiem, Kubą Staruszkiewiczem, Wojtkiem Mazolewskim, Warszawską Orkiestrą Rozrywkową, Teatrem Dada von Bzdülöw, Programem Drugim i Trzecim Polskiego Radia.