Światowa awangarda w Krakowie. Dzięki spektaklom Tino Sehgala nic w teatrze nie było takie, jak wcześniej. Jego ostatnią realizację zobaczymy podczas 39. RMNSC.

Opuścił teatr, przenosząc się do muzeów - muzea zamiast przedmiotów zaczęły wystawiać ludzi, reżyserowane sytuacje, rozmowy, spotkania i w efekcie otwierać oddziały performansu, tańca i teatru. Dzięki spektaklom Tino Sehgala nic nie było takie, jak wcześniej. Jego ostatnią realizację zobaczymy podczas 39. RMNSC. Artysta nie zgadza się na dokumentowanie swoich prac, tłumacząc, że performans może być utrwalony "tylko w pamięci oglądającego". Tak było m.in. w hallu Tate Modern, muzeum Guggenheima czy podczas ostatnich Documenta w Kassel. (bez tytułu) (2000), jego ostatni teatralny spektakl, został "odrestaurowany" przez Borisa Charmatza, założyciela Musée de la Danse. To subiektywny przegląd historii tańca, montaż fragmentów ikonicznych choreografii XX wieku, wystawa na scenie. Przywołując wyimki znanych układów, Sehgal, a za nim dziś Charmatz, występujący tu w rolach interpretatora, choreografa i kuratora scenicznego, pytają o miejsce