W 2018 roku w Krakowskim Centrum Choreografii powstał spektakl „Jestem miłością II”. A już 4 grudnia odbędzie się premiera najnowszej produkcji „Jestem miłością III”. Spektakl w koncepcji Barbary Bujakowskiej będzie prezentowany w studiu Krakowskiego Centrum Choreograficznego, a na scenie prócz Barbary Bujakowskiej będzie można zobaczyć Martę Wołowiec oraz Karola Miękinę.
fot. mat. organizatora
To będzie ostatni spektakl prezentowany w 2021 roku w Krakowskim Centrum Choreograficznym. Spotkajmy się! Zakończmy ten rok premierowo!
„Jestem miłością III”
4 grudnia, godz. 19.00 | studio KCC
Bilety 25 zł/35 zł
koncept: Barbara Bujakowska
współpraca artystyczna: Marta Wołowiec, Karol Miękina
performance : Marta Wołowiec, Karol Miękina, Barbara Bujakowska
montaż video : Aleksander Hordziej
montaż dźwięku: Szczepan Sołtys
Projekt powstał w ramach Stypendium Twórczego Miasta Krakowa.
Produkcja: Nowohuckie Centrum Kultury – Krakowskie Centrum Choreograficzne
Trzecia część projektu „Jestem miłością” poruszy tematykę archetypu cienia, który według psychologii Carla Gustawa Junga reprezentuje ciemną stronę osobowości. Cień jest to burzliwy pod-świat ludzkiej psychiki, przechowujący najbardziej prymitywną część siebie, jest wszystkim tym czego wolelibyśmy o sobie nie wiedzieć. Są to tłumione instynkty i uczucia, wszystko to co religia, edukacja oraz normy społeczne nazywają złem.
BARBARA BUJAKOWSKA
Tancerka, choreografka i pedagożka związana z Krakowem. Urodziła się w roku 1983 w podkrakowskich Proszowicach. Taniec studiowała na Anton Bruckner Privatuniversität w Linz w Austrii oraz w ramach programu przygotowawczego szkoły SEAD w Salzburgu, wcześniej była uczennicą Studia Baletowego przy Operze Krakowskiej, uprawiała też gimnastykę sportową. Była stypendystką Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009).
Była członkinią krakowskiej grupy Hoplaa, z którą stworzyła kilka niezależnych tanecznych produkcji wideo. Jej ironiczne solo Swan_like, czerpiące ze stylistyki niemieckiego Tanztheater, otrzymało nagrodę w organizowanym przez TVP konkursie „Dolina Kreatywna” (2008). W 2008 roku w ramach poznańskiego programu rezydencyjnego Solo Projekt, wespół z muzykiem Marcinem Janusem stworzyła solo Movement Modular Synthesis, inspirowane muzyką elektroniczną i działaniem analogowych syntezatorów dźwiękowych. W stronę formalnych poszukiwań na pograniczu ruchu i muzyki poszła również w spektaklu 3-Dance, prezentowanym podczas Polskiej Platformy Tańca 2010. Bujakowska tańczyła również u Nigela Charnocka – w spektaklu Happy! wyprodukowanym przez Art Stations Foundation, oraz w produkcji towarzystwa gimnastycznego Nic.
Zarówno w swoich laboratoryjnych, abstrakcyjnych projektach, jak i w spektaklach o zdecydowanie bardziej „teatralnym” charakterze – jak Swan_like czy w spektakl Charnocka – Bujakowska wypracowała swój oryginalny styl, oparty na rzadkim połączeniu dystansu, zmysłu komicznego i analitycznego stosunku do formy.
We wrześniu 2013 roku wzięła gościnny udział w etiudzie Magdaleny Przybysz do muzyki Witolda Lutosławskiego, przygotowanej w ramach rezydencji Kilka kroków do Lutosławskiego – ćwiczenia kompozycyjne dla młodych choreografów (projekt LUTOSFERY), realizowanej przez Centrum Sztuki Współczesnej – Zamek Ujazdowski, FUNDACJĘ f.o.r.t.e. oraz Fundację Burdąg (opieka artystyczna: Maria Stokłosa).
W tym samym roku wspólnie z Pauliną Wysocką zrealizowała spektakl Śniło mi się, że pozostał po nas pusty pokój (inauguracja sezonu 2013/2014 Sceny Tańca Współczesnego).