EN

6.07.2022, 08:16 Wersja do druku

Kraków. Ukazał się podwójny, wakacyjny numer „Didaskaliów. Gazety Teatralnej”

Nowy numer rozpoczyna blok „Ukraina”, w którym o ukraińscy artyści Saszko Brama, Antonina Romanowa, Weronika Skliarowa, Tamara Trunowa i Stas Żyrkow mówią o swojej pracy w kontekście aktualnej sytuacji w Ukrainie. W artykule Teatr ukraiński, albo o dekonstrukcji rosyjskiej narracji Iryna Czużynowa i Marta Kacwin-Duman komentują rosyjskie wpływy na kulturę ukraińską.

Drugi dział poświęcony jest krytyce instytucjonalnej: Monika Strzępka krytycznie opisuje zmiany, które zachodziły w jej modelu pracy reżyserskiej na przestrzeni lat; w rozmowie „Jak nie czuć się zdolnym, a czuć się potrzebnym?” Szymon Adamczak, Agnieszka Błońska, Iga Gańczarczyk, Lukáš Jiřička, Michał Salwiński, Justyna Sobczyk, Małgorzata Wdowik i Jan Kanty Zienko przyglądają się różnym strategiom i metodom feedbacku w edukacji artystycznej.

Blok „Partycypacja” otwiera artykuł Zofii Dworakowskiej Kwestia autorytetu, czyli wspólne problemy sztuki partycypacyjnej i badań jakościowych, w którym autorka przedstawia możliwości metodologii z obszaru nauk społecznych i badań nad partycypacją w sztukach performatywnych. W kolejnym tekście Monika Kwaśniewska analizuje proces postawania spektaklu Pokój nieobecnych w reżyserii Joanny Pawlik, zrealizowanego w ramach projektu „Cricoteka otwarta”.

W bloku „Cenzura w teatrze. Wiek XIX” o XIX-wiecznym emploi jako rodzaju cenzury obyczajowej pisze Agnieszka Wanicka; Dorota Jarząbek-Wasyl przygląda się aktorskim wykroczeniom związanym z zakazem reprezentacji na scenie osób żyjących; Aleksandra Liszka natomiast opisuje cenzurę redaktorską w zaborze rosyjskim w XIX wieku.

Kolejny dział, „Herstorie teatru”. rozpoczyna artykuł Barbary Michalczyk poświęcony sezonowi 1929/1930 w Teatrze Ateneum, kiedy dyrektorką była Maria Strońska. Agata Skrzypek w tekście „Każdy ją przynajmniej raz widziała” bada relacje pomiędzy kolorem różowym a performatywną reprezentacją waginy na przykładzie performansów Have a good cryMagdy Szpecht, Leny Schimscheiner i Weroniki Pelczyńskiej oraz Maliny Marty Malikowskiej, Anki Herbut, Agaty Siniarskiej, Mai Skrzypek, Maniuchy Bikont i Nastii Vorobiovej.

Kolejny blok, „Berlin”, otwiera tekst Artura Dudy o kolektywnej dyrekcji w Volksbühne realizowanej przez René Pollescha z sześcioma osobami reprezentującymi zespół teatralny, a dalej znajduje się wywiad Thomasa Irmera z Janem Speckenbachem, realizatorem wideo w spektaklach Franka Castorfa i innych reżyserów. Blok zamyka recenzja Tomasza Raczkowskiego ze spektaklu Minime w reż. Kornéla Mundruczó w Volksbühne.

W dziale „Repertuar” znajdują się recenzje spektakli Spartakus (reż. Jakub Skrzywanek, Faust oraz Prezydentki (reż. Radosław Stępień), Marzenia polskie / Les rêves polonais (reż. Jędrzej Piaskowski), Nastia (reż. Jura Dzivakou), Czas porzucenia (reż. Weronika Szczawińska), Tonja z Glimmerdalen (reż. Karolina Maciejaszek), Królestwa (reż. Justyna Sobczyk), Imagine (reż. Krystian Lupa), Mrowisko: z życia dobrej służącej (reż. Wiktor Rubin) oraz rozmowa z Wojtkiem Ziemilskim o jego najnowszym spektaklu Oda do radości. Marcelina Durska pisze o SPRING Performing Arts Festival w Utrechcie.

W dziale „Taniec” Pamela Bosak przygląda się Misspiece Dominiki Wiak, a Stanisław Godlewski omawia Amando Pawła Sakowicza.

Numer zamyka blok „Teatr w książkach”, w którym Wanda Świątkowska recenzuje Kryptę Gustawa Zbigniewa Majchrowskiego. Noty o książkach z kolei przybliżają Eldoradę. Sześć utworów scenicznych Mariusa von Mayenburga, Offologię dla opornych Julii Lizurek i Henryka Mazurkiewicza oraz Piszącego z ziemi. Teatr indygenny Floyda Favela pod redakcjąAnety Głowackiej i Eugenii Sojki.

Od 2020 roku numery „Didaskaliów. Gazety Teatralnej” publikowane są tylko w Internecie: www.didaskalia.pl. Dostęp jest bezpłatny.

Źródło:

Materiał nadesłany