Jerzy Jarocki - reżyser, pedagog; absolwent Wydziału Aktorskiego PWST w Krakowie i studiów reżyserskich w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej (GITIS) w Moskwie. Jeden z największych reżyserów w historii polskiego teatru. W 1962 roku rozpoczął etatową pracę w Starym Teatrze.

Od debiutu w 1957 roku - "Balem manekinów" Brunona Jasieńskiego w Teatrze im. Wyspiańskiego w Katowicach - artysta zrealizował ponad sto przedstawień na scenach Polski i Europy. W 1962 roku rozpoczął etatową pracę w Starym Teatrze. Najsilniejszy nurt wśród różnorodnych poszukiwań Jerzego Jarockiego stanowią inscenizacje literatury współczesnej. Niezapomniane, oryginalne interpretacje dramatów Witkacego, Gombrowicza, Mrożka i Różewicza wprowadziły tych autorów do teatralnego repertuaru. Styl Jerzego Jarockiego, oparty na głębokiej analizie tekstu literackiego, zegarmistrzowskiej precyzji pracy nad każdym detalem, żelaznej logice i perfekcyjnej kompozycji spektaklu, dopełnia niezwykła umiejętność pracy z aktorami. Profesor Jarocki (od 1966 roku wykładał w krakowskiej szkole teatralnej) uważany jest za wielkiego nauczyciela aktorskiego rzemiosła. Wychował wiele pokoleń najwybitniejszych przedstawicieli tego zawodu. Aktorzy Starego Teatru do dzisiaj