Kwietniowy numer „Didaskaliów” otwiera list od redakcji, w którym informujemy o powodach uszczuplenia objętości numeru.
W bloku „Ciała”, znajdują się dwa teksty. Pierwszy z nich, autorstwa Tomasza Platy, zatytułowany „Potwór, nie abiekt”, dotyczy performansu ciała-horroru w filmie „Substancja” w reżyserii Coralie Fargeat. Punktem odniesienia analizy są prace Paula B. Preciado i Catherine Malabou. Drugi tekst, „Twarz i cień” Justyny Kowal, jest relacją z czwartej edycji festiwalu „Szczeliny. Kobiety w sztukach performatywnych” organizowanego przez Instytut im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu.
W części „Schrony” Kinga Anna Gajda pisze o materialnych śladach zimnej wojny – schronach przeciwatomowych w Europie Środkowo-Wschodniej.
Blok „Wyspiański” otwiera tekst Doroty Jarząbek-Wasyl „Foniczna składnia obrazu. O prapremierze «Warszawianki»”, w którym autorka na nowo odczytuje premierę „Warszawianki”, rozpatrując ją w ramach koncepcji scenografii dźwiękowej. Artykuł „Nie czwarte powstanie, lecz czwarty akt” Joanny Krakowskiej to z kolei pogłębiona recenzja i refleksja nad książką Anny Kuligowskiej-Korzeniewskiej: „Czwarty akt «Wesela». Teatr polski wobec rewolucji 1905 roku”.
Na część „Instytucje” składają się dwa artykuły naukowe. Magdalena Hasiuk pisze o Centrum Sztuki Osadzonych – projekcie Stowarzyszenia Kobietostan w więzieniu w Krzywańcu. W „Klęsce nieistniejącego?” Monika Kwaśniewska bada „porażkę” formy kolektywnego zarządzania w Teatrze Dramatycznym za dyrekcji Moniki Strzępki.
Następnie publikujemy ostatni tekst z cyklu „Kalekowanie sztuk performatywnych”. „List” Filipa Pawlaka to odpowiedź na – inaugurujący tę serię – manifest Katarzyny Żeglickiej. Tekst Pawlaka jest nie tyle zamknięciem tematu, ile zaproszeniem do dalszej dyskusji.
W bloku „Repertuar” publikujemy recenzje spektakli: „Zamach na Narodowy Stary Teatr. Narodziny narodu” w reżyserii Jakuba Skrzywanka ze Starego Teatru w Krakowie oraz „Anioły w Warszawie” w reżyserii Wojciecha Farugi z Teatru Dramatycznego w Warszawie; „Gry wstępne” Wiktora Rubina i Jolanty Janiczak z Teatru Capitol we Wrocławiu; „Lata” w reżyserii Tomasza Fryzła z Teatru im. Stefana Jaracza w Olsztynie; „SEKS, HAJS i GŁÓD, kronika rodzinna według Emila Zoli” Luka Percevala ze Starego Teatru w Krakowie. Blok zamyka recenzja Beaty Guczalskiej „Raz jeszcze o «Dziadach», czyli obrona zasług Kazimierza Dejmka” dotycząca filmu „Dziady. Tytuł roboczy” w reżyserii Ewy Hevelke i Michała Januszańca.
W dziale „Zagranica” publikujemy tekst Moniki Kwaśniewskiej „Bycie w sieci”, który opisuje spotkanie inaugurujące nową edycję projektu European Theatre Platform – Prospero. New European Wave, które odbyło się na początku 2025 roku w Sofii. Autorka omawia cele programu skupiającego się na międzynarodowej wymianie artystycznej oraz recenzuje spektakle Teatru Narodowego Iwana Wazowa zaprezentowane podczas zjazdu.
Numer zamyka „Teatr w książkach”, w którym znaleźć można tekst Waldemara Rapiora „Co się tutaj dzieje?”, będący odpowiedzią na recenzję Igora Stokfiszewskiego z jego książki „Moralność milcząca”. W „Notach o książkach” Zuzanna Piekarska pisze o publikacji Romana Komassy pod tytułem „Ja, Spartakus. Wpływ choreografii na osobowość i kreację twórczą tancerza w oparciu o własne doświadczenia w pracy nad tytułową rolą w balecie «Spartakus» Arama Chaczaturiana”.
Cały numer dostępny bezpłatnie online: https://didaskalia.pl/pl/numer/didaskalia-186