Spektakl Mateusza Pakuły „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję" wyprodukowany przez Teatr wspólnie z krakowską Łaźnią Nową został zakwalifikowany do sekcji konkursowej INFERNO 16. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia. Z kolei spektakl „Niko, czyli prosta zwyczajna historia" Joanny Mueller w reżyserii Zofii Gustowskiej został zakwalifikowany do I etapu 30. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Spektakl Mateusza Pakuły „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję" wyprodukowany przez Teatr wspólnie z krakowską Łaźnią Nową został zakwalifikowany do sekcji konkursowej INFERNO 16. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia!
Spektakl zaprezentujemy 10 grudnia o godz. 20:00. Bilety w sprzedaży od 8.11.
Międzynarodowy Festiwal Boska Komedia to jeden z najważniejszych festiwali teatralnych w kraju. Przedstawienia będzie oceniać jury złożone z krytyków, kuratorów i selekcjonerów festiwali z: USA, Chile, Turcji, Indii, Włoch i Szwajcarii. Impreza odbędzie się w dniach 8 – 16 grudnia.
Spektakl "Niko, czyli prosta zwyczajna historia" Joanny Mueller w reżyserii Zofii Gustowskiej został zakwalifikowany do I etapu 30. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
W I etapie Konkursu spektakle ocenia Komisja Artystyczna w składzie: Jacek Sieradzki (przewodniczący), Dominik Gac, Piotr Hildt, Anna Jazgarska, Szymon Kazimierczak, Andrzej Lis, Wanda Świątkowska.
Spektakl to ministudium niezręczności na początku nowej znajomości. To opowieść o codzienności, w której obecny jest znany każdemu lęk przed samotnością i brakiem akceptacji i (tak często niezdarne i dość zabawne) podejmowanie trudu poznania nowej osoby.
NIKO jest pierwszym spektaklem tworzonym z myślą o neuroróżnorodnej publiczności.