W dniach 7-16 czerwca w Katowicach odbędzie się 30. jubileuszowy Międzynarodowy Festiwal Sztuk Performatywnych A Part.

fot. mat. organizatora

INFORMACJE O WYDARZENIACH FESTIWALU

7 czerwca 2024 (piątek)
18:00
Teatr Korez (galeria)
PRZYMIERZANIE CIENI. 20 LAT TEATRU A PART
Otwarcie wystawy fotograficznej. Wstęp wolny.
Wystawa czynna do 23 czerwca na godzinę przed i po spektaklach w Teatrze Korez.

Wystawa fotograficzna „Przymierzanie cieni. 20 lat Teatru A Part" to podsumowanie 20-letniej działalności katowickiego Teatru A Part. Teatr A Part w czasie swojej dwudziestoletniej historii zrealizował blisko 30 przedstawień, prezentowanych w Katowicach, na scenach i festiwalach teatralnych w Polsce i za granicą. Fotograficzne podsumowanie działalności Teatru A Part jest tym bardziej zasadne, że spektakle A Partu plasują się stylistycznie na styku sztuk performatywnych (teatru) i sztuk wizualnych (plastycznych), do których zalicza się fotografia. Dlatego właśnie artyści fotograficy tak chętnie towarzyszyli z aparatem przedstawieniom A Part od początku istnienia tej formacji artystycznej.
20 lat istnienia Teatru A Part to niejako równocześnie 20 lat historii katowickiej i śląskiej fotografii, nie tylko teatralnej. Spektakle A Partu fotografowali i fotografuję uznani fotografowie z Katowic i naszego regionu, m. in. Maciej Dziaczko, Jakub Kabus, Wojtek Kibitlewski, Grzegorz Krzysztofik, Jacek Lidwin, Arkadiusz Ławrywianiec, Joanna Nowicka, Agnieszka Seidel-Kożuch, Artur Turek, Małgorzata Wachowicz. Wystawa skupi się przede wszystkim na prezentacji prac fotografów pracujących w Katowicach i na obszarze śląsko-zagłębiowskiej metropolii.
Przedstawienia Teatru A Part fotografowane były także przez fotografów spoza Śląska, z Polski i zagranicy. Dlatego też - w miarę możliwości - ich pojedyncze prace zostaną również zaprezentowane na wystawie, zwłaszcza, że wśród fotografujących są tak znane, wybitne postaci świata fotografii teatralnej, jak Katarzyna Chmura, Dawid Linkowski, Tobiasz Papuczys czy Maciej Zakrzewski.
Dodać trzeba, że choć fotografie z przedstawień A Part od lat pojawiają się na wystawach zbiorowych, to nigdy dotąd nie były zaprezentowane zbiorczo, na wystawie tematycznej poświęconej temu zjawisku artystyczne- mu. Zdobywały też liczne nagrody i wyróżnienia. W obiegłym roku fotogra- ficzny zestaw dokumentacyjny spektaklu "Four More", wykonany przez Grzegorza Krzysztofika, znalazł się w finale prestiżowego Konkursu Fotografii Teatralnej 2022 Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
Kuratorami wystawy są: Natalia Kruszyna (historyk sztuki, kurator wystaw, aktorka Teatru A Part) oraz Arkadiusz Ławrywianiec (fotograf, kurator wystaw). Tytuł wystawy został pożyczony z felietonu Radka Kobierskiego, poświęconego jednej z kolejnych edycji Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part.
Patronat nad wystawą objął Związek Polskich Artystów Fotografików. Okręg Śląski. Wystawa jest współfinansowana ze środków budżetowych Miasta Katowice.
Zdjęcie (pochodzące z przedstawienia "Künstlerspiele. Sceny z Wielkiej Wojny" Teatru A Part): Artur Turek

fot. Andrey Kezzyn/mat. organizatora

7 czerwca 2024 (piątek)
20:00 Teatr Śląski (duża scena)
THE TIGER LILLIES (ANGLIA)
Koncert.
Bilety w cenie 50 zł i 5 zł (dla osób z niepełnosprawnościami) dostępne w Teatrze Śląskim.
Zespół The Tiger Lillies, ojcowie Brechtowskiego Kabaretu Punkowego, został założony w 1989 roku w Londynie, a 35 lat później ich brzmienie wciąż jest unikalne i oryginalne.
The Tiger Lillies wyróżniali się od samego początku dzięki swemu charakterystycznemu stylowi, a ich kariera, która rozpoczęła się w londyńskich i czeskich pubach, ewoluowała od Piccadilly Theatre, poprzez uliczne muzykowanie, aż do Opery w Sydney. Jakiś czas później The Tiger Lillies objeżdżali już cały świat, dając koncerty i uczestnicząc w różnych artystycznych i teatralnych projektach. Do kilku najbardziej znamienitych wydarzeń z ich kariery należą: Nagroda Oliviera, którą zdobyli za kultowy musical „Shockheaded Peter” oraz nominacja do nagrody Grammy za album „The Gorey End” (stworzony wspólnie z Kronos Quartet oraz z wykorzystaniem prac rysownika Edwarda Goreva). Zespół zbudował legion fanów, do których należą m. in. współtwórca Monthy Pythona reżyser filmowy Terry Gilliam, nieżyjący już słynny aktor i komik Robin Williams oraz twórca serialu „Simsonowie” Matt Groening.
Martyn Jaquesa, założyciel zespołu, mieszkał między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia nad domem publicznym w londyńskim Soho i przez okno podglądał tętniący życiem półświatek tej dzielnicy. 10 lat zajęło Jacques’owi przeniesienie tego dziwnego półświatka w sferę sztuki, a w tym samym czasie szkolił się jako piosenkarz i tekściarz. W 1989 roku dostał swój pierwszy akordeon i wkrótce potem powstał zespół The Tiger Lillies.
Styl Tiger Lillies nawiązuje do europejskiej tradycji kabaretowej (zwłaszcza tej spod znaku Brechta i Weilla), opery, groteski i czarnego humoru. Na wizerunek zespołu składają się obsceniczne, surrealistyczne, a nawet bluźniercze teksty, pisane przez śpiewającego falsetem wokalistę Martyna Jacques'a, nietypowe stroje, makijaż, oryginalne instrumentarium.
The Tiger Lillies występowało kilkanaście razy w Polsce, w tym dwukrotnie w Katowicach (oba koncerty odbyły się w ramach Festiwalu A Part - w 2012 i 2019 roku). W 2018 roku, między innymi we współpracy z katowickim Teatrem A Part zespół zrealizował spektakl muzyczny „The Last Days of Mankind” wg poematu antywojennego Karla Krausa, którego premiera odbyła się w 100. rocznicę zakończenia II wolnych światowej w szkockim Edynburgu. Spektakl był prezentowany także w Katowicach (2019).
Podczas katowickiego koncertu zespół zagra w składzie:
Martyn Jacques – głos, akordeon, fortepian, ukulele,
Adrian Stout – kontrabas, theremin, piła muzyczna, drumla,
Budi Butenop – perkusja,
prezentując głównie piosenki ze swojego najnowszego albumu „Lessons in Nihilism”.
Koncert jest realizowany we współpracy z Teatrem Śląskim im. S. Wyspiańskiego w Katowicach.

fot. mat. organizatora

8 czerwca 2024 (sobota)
16:00-20:00
Art House Żarki
CZESKI PIKNIK TEATRALNY
Pomiędzy spektaklami ognisko i poczęstunek.
Zapewniamy transport z parkingu Muzeum Śląskiego w Katowicach o 15:00, powrót do Katowic ok. 21:00 w to samo miejsce. (Nie ma możliwości uczestniczenia w wydarzeniu z dojazdem własnym.)
Bilety w cenie 150 zł. Ilość miejsc ograniczona.
Obowiązuje rezerwacja miejsc: [email protected].

W programie:
R405
CZERWONY KAPTUREK ALBO TO CO DZIEJE SIĘ, NIE PRZYCHODZI ŁATWO
Teatr lalki i przedmiotu.

Niezależnie od tego, czy babcia mieszkała w głębi lasu, czy za lasem, Mały Czerwony Kapturek musiał przejść przez las, aby się z nią spotkać.
W lesie wszystko kręci się wokół Kapturka, a Kapturek kręci się wokół wszystkiego, nawet nie zdając sobie sprawy, że się gubi. Imitująca las kolista scenografia poruszając się wokół osi, staje się medium mniejszych lub bardziej znaczących wątków fabularnych. Fabuła tego dźwiękowo-wizualnego przedstawienia kukiełkowego odbiega od klasycznego, znanego wszystkim szablonu baśni. Najważniejszymi elementami spektaklu stają się: sugestywna atmosfera i wyobraźnia widza.
Spektakl został stworzony przez studentów Katedry Alternatywnego i Lalkowego Teatru Akademi Teatralnej w Pradze
Twórcy i wykonawcy: Vavřinec Němec, Alena Novotná, Anastázie Dobrodinská, Josef Neudeker

fot. mat. organizatora

VENDULA TOMSU/JOHANA POCKOVA
SPOTKAJ LISA
Storytelling. Teatr tańca.

"Małe pocztówki z miejsc, którymi spacerowałeś. Kawałek krajobrazu zapisany w pamięci. Pamiątki zebrane z trawy i włożone do kieszeni. Nagrane dźwięki, zapamiętane ścieżki, zachowane wspomnienia. Opowiedziane historie."
Spektakl intermedialny scenografki, ilustratorki i performerki Venduli Tomšů oraz tancerki i choreografki Johany Pockovej łączy opowiadanie historii, taniec i teatr przedmiotu.
Koncepcja, reżyseria: Vendula Tomšů, Johana Pocková
Wykonanie: Vendula Tomšů, Tereza Krejčová
Muzyka: Martin Tvrdý
Dramaturg: Dominika Špalková
Scenografia: Vendula Tomšů
Współpraca : Markéta Holá
Projekt wspierany w ramach programu ART-IN-RES i włączony do platformy European Festivals Fund for Emerging Artists.

fot. Ondřej Vraštil/mat. organizatora

BORSHCH
DZIADEK DO ORZECHÓW. BALET WARZYWNY
Teatr lalki i przedmiotu.
"Dziadek do orzechów. Balet warzywny" to bajkowa adaptacja kultowego baletu Piotra Czajkowskiego z udziałem czosnku, imbiru, bakłażana, sześciu orzechów włoskich i jednego szczura.

Daria Gosteva i Anastázie Dobrodinská (grupa BORSHCH) są studentkami Katedry Alternatywnego i Lalkowego Teatru Akademi Teatralnej w Pradze. Anastázie zajmuje się aktorstwem i tańcem, podczas gdy Daria poświęca się scenografii i reżyserii.
"Dziadek do orzechów. Balet warzywny" jest kolejnym krokiem w badaniach Darii nad tradycyjnymi formami teatralnymi i możliwościami teatru lalek po słynnej, współtworzonej przez nią tragicznej operze dinozaurów "Dinopera" (stworzonej przez grupę KHWOSHCH), która podróżuje po Europie od trzech lat. Anastasia zaś jako prawdziwa baletnica, która zna wszystkie układy taneczne "Dziadka do orzechów" na pamięć dokładnie zbadała potencjał tancerzy warzywnych, aby stworzyć dla nich unikalną choreografię. "Dziadek do orzechów. Balet warzywny" to pierwsza współpraca młodych artystek.
Twórcy i wykonawcy: Daria Gosteva i Anastázie Dobrodinská

Czeski Piknik Teatralny realizowany jest we współpracy ze stowarzyszeniem NOVÁ SÍŤ w Pradze oraz Fundacją Paryż w Katowicach.

fot. mat. organizatora

9 czerwca 2024 (niedziela)
20:00
Kinoteatr Rialto
RADICAL MOVE
Film dokumentalny.
Bilety w cenie 18 i 21 zł dostępne w Kinoteatrze Rialto.
Teatr czy sekta? Sztuka czy przemoc? Członkowie legendarnej grupy teatralnej Workcenter, założonej przez Jerzego Grotowskiego, po raz pierwszy tak szczerze opowiadają o swoich doświadczeniach pracy metodami jednego z największych rewolucjonistów polskiego i światowego teatru. Thomas Richards, najważniejszy współpracownik Grotowskiego, po jego śmierci kontynuuje działalność zainicjowaną przez mistrza. W zamkniętym ośrodku pracuje z grupą aktorów, którzy nieustannie są poddawani próbie i przekraczają swoje granice. Czy ośrodek ma szansę przetrwać próbę czasu i nadejście pokolenia wychowanego w rzeczywistości innej od tej, w której tworzył Grotowski?
„Radical Move” (2023) to niezwykły obraz, w którym oko kamery po raz pierwszy towarzyszy treningom i działaniom performatywnym legendarnego zespołu teatralnego pracującego we włoskiej Pontederze. Reżyserka Aniela Astrid Gabryel wraz z operatorką Zuzanną Kernbach przez kilka lat podążały za zespołem, uczestniczyły w sesjach pracy z pieśnią, próbach, ale także w prywatnym życiu członków grupy. Stały się nie tylko świadkiniami intymnej pracy, ale i powierniczkami sekretów. Nieoczekiwanie, zarejestrowały delikatny moment rozpadu grupy kierowanej przez Thomasa Richardsa i zamknięcie Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards. Obraz – zrodzony z chęci zrozumienia i dotknięcia tajemnicy Pracy – ostatecznie przyniósł ważne pytania na temat stawiania granic w działalności artystycznej i ceny, jaką płaci się za bezwarunkowe oddanie się sztuce.
Reżyseria: Aniela Astrid Gabryel
Zdjęcia: Zuzanna Kernbach
Montaż: Anna Garncarczyk
Dźwięk na planie: Anna Rok
Udźwiękowienie: Nicolas de la Vega
Kierowniczka produkcji: Agnieszka Skalska, Ola Cyganek
Producentka: Agnieszka Dziedzic, Agnieszka Skalska
Produkcja: Koi Studio

fot. Jacek Lidwin/mat. teatru

9 czerwca 2024 (niedziela)
22:00
Uniwersytet Śląski (parking, ul. Moniuszki)
TEATR A PART
FEMINA
Widowisko plenerowe. W 25. rocznicę powstania spektaklu.
Wstęp wolny.
+ 18
Teatr A Part jest teatrem autorskim reżysera Marcina Hericha, założonym w 2004 roku w Katowicach, realizującym autorskie przedstawienia sceniczne, działania site specific oraz widowiska plenerowe. Teatr A Part jest teatrem ciała, ruchu, formy i narracji wizualnej. Przedstawienia A Partu zostały pokazane dotąd w 31 krajach na 5 kontynentach. Teatr A Part jest producentem i organizatorem odbywającego się od 1994 roku cyklicznego Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part. Od 2016 roku Teatr prowadzi roczne Studio Aktorskie Teatru A Part.
"Femina" jest dużym spektaklem plenerowym, inspirowanym książką „Sex i śmierć” francuskiego antropologa Jacquesa Ruffie oraz malarstwem i grafiką symboliczną (Felicien Rops, Franz von Stuck, Arnold Böcklin, Alfred Kubin oraz katowicki artysta Igor Neubauer). Przedstawienie opowiada w metaforycznym skrócie historię jednego życia: od narodzin, przez doświadczenie życia, po śmierć. Jego bohaterką jest Kobieta, jej codzienne namiętności, codzienna radość i cierpienie. Drugim ważnym bohaterem spektaklu jest woda. To ona jest zaczynem życia, samym życiem, towarzyszem śmierci. Trzecim bohaterem spektaklu jest miłość. Spektakl jest o zwyczajnym życiu, stąd też skomponowany jest jak komponuje się życie: momenty liryczne przeplatane są momentami grozy, miłość, czułość i ślady szczęścia kontrastują z bólem, trwogą i cierpieniem.
„Femina” miała swoją premierę w 1999 roku w Teatrze Cogitatur w Katowicach (pokaz przedpremierowy odbył się rok wcześniej). Do 2004 roku spektakl był grany w repertuarze Teatru Cogitatur, zaś w latach 2004-2014 roku pod szyldem Teatru A Part. Spektakl odwiedził wiele krajów. Z Teatrem Cogitatur został pokazany – poza Polską – w Brazylii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Rumunii, Słowacji, w Niemczech i we Włoszech, z Teatrem A Part odwiedził ponownie: Hiszpanię, Holandię i Włochy oraz Białoruś, Chorwację, Koreę Południową i Wielką Brytanię. Spektakl został zagrany 70 razy.
W 2024 roku mija 25 lat od premiery „Feminy”. Z tej okazji, po 10 latach od ostatniego pokazu, wznawiamy to kultowe dla wielu widowisko. Rocznicowe prezentacje dedykujemy pamięci dwojga naszych zmarłych przyjaciół-aktorów, którzy występowali w przedstawieniu: Marcie Waszkielewicz (Paradeckiej) i Markowi Radwanowi.
Scenariusz, reżyseria, choreografia, scenografia: Marcin Herich
Występują: Alina Bachara, Mateusz Barczyk, Daniel Dyniszuk, Dawid Kozak, Monika Wachowicz, Maciej Dziaczko, Zuzanna Łapka, Cezary Kruszyna
Muzyka: Future Sound of London, J.Garbarek, E.Goldenthal, F. Kreisler, Vivaldi
Rzeźba głowy/czaszki została zaprojektowana i wykonana przez Tomasza Wenklera.
Współpraca techniczna: Dariusz Piotrowski
Tekst z offu: fragment poematu T.S.Eliota „Środa Popielcowa” w interpretacji Moniki Wachowicz

fot. Maciej Dziaczko/mat. organizatora

10 czerwca 2024 (poniedziałek)
18:00
Biuro Wystaw Artystycznych BWA
TEATR RAWA
PINOK I BARBI
Teatr lalki i przedmiotu.
Bilety w cenie 50 zł do nabycia za pośrednictwem strony internetowej Teatru Rawa oraz przed przedstawieniem.
[wydarzenie towarzyszące]
„Pinok i Barbie” wg Jean-Claude Grumberga (w przekładzie Kazimierza Skorupskiego) to wzruszająca opowieść o przygodach dziecięcych zabawek, wysłanych do tzw. krajów trzeciego świata, na ziemie zdewastowane nieustającymi konfliktami zbrojnymi z udziałem dzieci. Spektakl opowiada o kruchości ładu w jakim żyjemy, z empatią ukazując problemy, o których media przeważnie milczą, a społeczeństwa chcą zapomnieć. Konwencja bajki, pozwala zmierzyć się z tematyką wojny, śmierci, głodu, okrucieństwa, pragnienia ucieczki, tęsknoty za wolnością, w sposób wyrafinowany i nie dający jednoznacznych odpowiedzi.
Reżyseria: Hubert Bronicki
Obsada: Ewa Kubiak, Bartosz Socha
Scenografia: Bartosz Socha
Muzyka: FURTEK, Tomasz Lenský, Szymon Kolorz
Wsparcie: Maciej Dziaczko

fot. Bożena Cywaniuk/mat. organizatora

10 czerwca 2024 (poniedziałek)
20:00
Teatr Korez
TEATR WOLNOŚĆ
SYN
Teatr lalki i przedmiotu.
Bilety w cenie 50 zł dostępne w Teatrze Korez.
Spektakl tłumaczony na PJM.
Teatr Wolność jest małym prywatnym teatrem lalkowym należącym do Karola Smacznego, mieszczącym się w postindustrialnej przestrzeni jednej z białostockich fabryk. Teatr rozpoczął swoją działalność w grudniu 2023 roku i ma w swoim repertuarze dwa przedstawienia: „Syn”, który miał swoją premierę w 2021 roku jako dzieło Grupy Wolność i „Książę” (2023), które jest autorską wypowiedzią Karola Smacznego.
Przedstawienie „Syn” otrzymało główną nagrodę Kryształowa Pestka podczas Festiwalu Teatrów i Kultury Awangardowej Pestka 2023 w Jeleniej Górze oraz nagrodę główną Festiwalu Plastyki Teatrów Lalki i Formy 2024 w Słupsku.
"Nadstaw ucho. Słyszysz? Tam na wsi pies ujada. Uważaj. Spójrz, wyostrz wzrok, może zobaczysz, jak ćma trzepocze cienkimi skrzydłami, a liść pod pająkiem ugina się miękko. Może to Mamuna? Może Siubiela do sieni się skrada? Tam syn się narodził. Chodzą plotki, że we wsi obok dzieją się dziwne rzeczy. Wiesz gdzie to?"
„Syn” powstał na motywach opowiadania „Podmieniony syn" Mirosława Miniszewskiego. Mogłoby się wydawać, że sztuka opowiada po prostu przepisany współczesnym językiem ludowy mit o podmienianiu dzieci przez łojmy, odmienice czy boginki. W rzeczywistości jednak dotyka aktualnego wciąż tematu wykluczenia, społecznej alienacji, niezrozumienia i trudnych relacji rodzinnych.
Reżyseria i wykonanie: Karol Smaczny, Mateusz Smaczny, Marcin Tomkiel
Scenografia i lalki: Karol Smaczny, Marcin Tomkiel
Muzyka: Michał Górczyński
Wsparcie literackie i tekst piosenki: Malika Tomkiel
Wideo: Jakub Rutkowski

fot. Maciej Dziaczko/mat. organizatora

11 czerwca 2024 (wtorek)
18:00
Biuro Wystaw Artystycznych BWA
TEATR RAWA
ANGEKOK. OPOWIEŚĆ ARKTYCZNA
Teatr lalki i przedmiotu.
Bilety w cenie 50 zł do nabycia za pośrednictwem strony internetowej Teatru Rawa oraz przed przedstawieniem.
[wydarzenie towarzyszące]
To nie jest zwyczajny spektakl lalkowy. To wspaniała, plastyczna, wielowymiarowa inscenizacja, powstała w wyniku inspiracji sztuką innuicką (potocznie: eskimoską). Zachwyt nad niezwykłą, egzotyczną kulturą, która odchodzi w niepamięć, stał się podstawą do stworzenia spektaklu „ANGEKOK”.
Wyraz „angekok” oznacza dziecięcą zabawę słowną, szamańską wyliczankę grenlandzkich czarowników i innuickiego szamana. Sztuka, jakiej nie zobaczycie na co dzień w polskim repertuarze. Chociaż ze sceny nie pada ani jedno słowo, Bartosz Socha kreuje przed widzem porywającą opowieść.
Spektakl autorski Bartosza Sochy.
Konsultacja artystyczna: Hubert Bronicki, Ewa Kubiak, Beata Zawiślak Materiały graficzne: Joanna Klepadło, Leonard Stankiewicz
Występuje: Bartosz Socha

fot. Tobiasz Papuczys/mat. organizatora

11 czerwca 2024 (wtorek)
20:00
Teatr Korez
ALEKSANDRA KUBIAK
CZYTANIE
Performans. Wstęp wolny.
Spektakl tłumaczony na PJM.
Aleksandra Kubiak to artystka wizualna, autorka performansów, filmów, form przestrzennych. Bada społeczną skuteczność sztuki. W latach 2001–2013 roku wraz z Karoliną Wiktor współtworzyła Grupę Sędzia Główny, nominowana do nagród Paszporty Polityki (2011) i Spojrzenia (2007). Artystki zostały laureatkami Międzynarodowego Konkursu Performansu w Trydencie (2007) i Nagrody TVP Kultura (2005). Od 2014 tworzy autobiograficzny cykl dzieł, w którym łączy często trudne, rodzinne doświadczenia z eksperymentem na polu działań filmowych, na styku performansu, filmu dokumentalnego, teatru. Pracuje z aktorami, jest autorką scenariuszy, pisze teksty, reżyseruje. W 2016 na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu obroniła stopień doktory sztuki pod kierunkiem prof. Izabelli Gustowskiej (we współpracy z prof. Markiem Wasilewskim). Od 2017 pracuje w Instytucie Sztuk Wizualnych na Uniwersytecie Zielonogórskim.
"Czytanie" to monolog na podstawie autobiograficznego tekstu „Zrobię serce”, w którym artystka zrzuca z siebie kolejne warstwy emocji i wspomnień związanych z postacią nieżyjącego już Ojca. Na kanwie tekstu powstał film zatytułowany „Żyj, głuptasie!”, trzecia część tryptyku, w którym Kubiak mierzy się z prywatną rodzinną herstorią i wytycza przestrzeń osobistej wolności. Poprzednie to „Śliczna jesteś, Laleczko” i „Mięso słonia”. Poemat „Zrobię serce / I’ll Make a Heart” został opublikowany w książce pod tym samym tytułem, pod redakcją Anny Łazar.
"W przestrzeni padają twarde słowa. To rodzaj pamiętnika. Intymna wypowiedź dotyka tego, co niewypowiadalne. Zbliża się do spraw, do których sama artystka przez lata nie chciała i nie mogła się zbliżyć. Uporanie się i godzenie się z nimi w przestrzeni języka i międzyludzkiej komunikacyjnej sytuacji jest wyjątkowym i za każdym razem innym wydarzeniem. Konfrontacja z osobistą biografią autorki przegląda się w osobistym doświadczeniu osób, których odwaga zostaje wystawiona na próbę w obliczu tej trudnej do przyjęcia wypowiedzi."
Anna Mituś

fot. Marina Carluccio/mat. organizatora

12 czerwca 2024 (środa)
16:00 16:45 17:30 18:15
Katowice Miasto Ogrodów (sala 211)
TEATRO DEL LEMMING (WŁOCHY)
METAMORFOZI. DI FORME MUTATE
Teatr wizualno-ruchowy. Site-specific project.
Bilety w cenie 80 zł. Ilość miejsc ograniczona.
Obowiązuje rezerwacja miejsc: [email protected].
+ 18
Eksperymentalny kolektyw Teatro del Lemming został utworzony w Rovigo we Włoszech w 1987 roku. Już po trzech latach działalności, w 1990 roku grupa otrzymała włoska Nagrodę Totola za najlepszą reżyserię za spektakl „La città chipsa”, zaś w 1996 roku prestiżową nagrodę Giuseppe Bartolucciego. Od początku działalności Teatro del Lemming skupia się na badaniu siły emocjonalnej teatru w relacji z widzem i wobec widza. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych teatr rozpoczął realizację cyklu „Tetralogia na mity i widza”. Prace te poprowadziły grupę ku nowemu i ekscytującemu doświadczeniu bezpośredniego, zmysłowego i dramaturgicznego zaangażowania widzów w spektakl. Ten radykalny, fizyczny związek między aktorami i widzami, zwrócenie szczególnej uwagi na sensoryczne oddziaływanie teatru oraz nietypowe wykorzystanie przestrzeni w wielu projektach stanowi do dziś o wyjątkowości Teatro del Leming na tle innych włoskich zespołów teatralnych. Prezentacja „Metamofozi. Di forme mutate” to premiera polska tego przedstawienia.
Intymne i osobiste zanurzenie się w przestrzeń rytuału, mitu i pamięci, na skrzyżowaniu świata żywych i świata umarłych. To przeżycie zarezerwowane dla nielicznych widzów, którzy zostają dopuszczeni do wizji i doświadczenia tego spektaklu inspirowanego „Metamorfozami” Owidiusza. Pięciu widzów na pięciu aktorów. Metamorfozy śpiewane przez Owidiusza znajdują odzwierciedlenie w wielu metamorfozach, przez które przechodzi każdy z nas, w ciągłym ruchu pomiędzy śmiercią a odrodzeniem. W dobie dystansu i bulimicznej konsumpcji standaryzowanych obrazów, w spektaklu Teatro del Lemming odradza się przestrzeń rytualna i tajemna, w której medialny zgiełk można przeciwstawić ciszy spotkania, ogniu wspólnego doświadczenia. Spotkania między ludźmi.
Muzyka, dramaturgia i reżyseria: Massimo Munaro
Występują: Alessio Papa, Diana Ferrantini, Fiorella Tommasini, Katia Raguso, Marina Carluccio
Fragmenty poetyckie: Publio Ovidio Nasone, Bino Rebellato, Nina Nasilli, Massimo Munaro

fot. Maciej Dziaczko/mat. organizatora

12 czerwca 2024 (środa)
13 czerwca 2024 (czwartek)
20:00
Scena/Atelier Teatru A Part
TEATR A PART
UMARŁAM ZE SZCZĘŚCIA
Teatr wizualno-ruchowy.
Bilety w cenie 100 zł. Ilość miejsc ograniczona.
Obowiązuje rezerwacja miejsc: [email protected].
+ 18
"Umarłam ze szczęścia" jest najnowszym spektaklem Teatru A Part, powstałym w jubileuszowym, 20-tym roku istnienia grupy.
 "Umarłam ze szczęścia" jest kolejnym z cyklu przedstawień Teatru A Part, zainspirowanych historią i duchem miejsca, w którym pracuje na co dzień Marcin Herich i jego zespół w Katowicach oraz estetyką i konwencją kabaretu artystycznego pierwszej połowy XX wieku. W obecnej siedzibie Teatru A Part w latach 1907-1915 działało jedno z pierwszych niemych kin w Katowicach, zaś w latach 1940-1944 działał niemiecki kabarett Künstlerspiele.
Poza kilkoma zdjęciami wnętrza kabaretu, które przetrwały na pocztówkach oraz informacją o godzinach występów w niemieckiej prasie, nie zachowały się żadne inne ślady po tamtym variete. Nie wiemy nic na temat programu i charakteru odbywających się tam pokazów. Jednak wiedza na temat tego typu przedstawień w innych miastach ówczesnej Europy oraz uporczywa obecność Zeitgeist sprawia, że w kolejnych spektaklach guasi-kabaretowego cyklu, który stanowi osobny nurt w twórczości A Partu, dokonujemy swoistej archeologii spirytystycznej i fikcyjnie rekonstruujemy kabaretowe „numery” naszych artystycznych antenatów, mieszając je ze współczesnością i stylem przedstawień Teatru A Part.
Bliskość stylistyczna i ideowa kabaretu artystycznego początku wieku i międzywojnia, zwłaszcza Republiki Weimarskiej, Zurychu i Paryża wobec naszych artystycznych poczynań (tematyka egzystencjalna, fatalizm i poczucie dekadencji, dezynwoltura obyczajowa, nawiązania do innych dziedzin sztuki, zwłaszcza sztuk wizualnych, zainteresowanie historią) sprawia, że czujemy się w takiej miksturze wyjątkowo dobrze i na miejscu.
Dotąd powstały trzy spektakle nurtu: „Künstlerspiele. Sceny z Wielkiej Wojny” (2014), „W dżungli historii. Variete” (2015) i „Ostatnie dni ludzkości” wg Karla Krausa (2018), do którego muzykę napisał słynny brechtowski kabaret muzyczny The Tiger Lillies.
Czwarty quasi-kabaretowy spektakl Teatru A Part pod tytułem „Umarłam ze szczęścia” spycha na dalszy plan temat wojny, naczelny wątek pojawiający się w poprzednich przedstawieniach nurtu, skupiając się bardziej na motywach artystycznych, egzystencjalnych i obyczajowych, także ze względu na nietuzinkowe losy protagonistki spektaklu Anity Barber (1899-1928), gwiazdy niemego kina, a także bezkompromisowej artystki-skandalistki i jednej z najważniejszych nowatorek teatru i tańca swoich czasów – ikony epoki Republiki Weimarskiej.
Spektakl nie jest biografią Berber, choć na wstępnym etapie pracy posługiwaliśmy się tytułem „Życie i śmierć Anity Berber”, który stał się ostatecznie tytułem pierwszej sceny spektaklu. Pojawiające się tam słowa „życie i śmierć” odnoszą się do dwóch zwalczających się żywiołów, przeplatających się z obłąkańczą intensywnością w losach artystów tamtej epoki, balansujących na krawędzi jak pięćdziesiąt lat później artyści epoki dzieci-kwiatów i poeci przeklęci. Anita Berber i jej losy są jedną z najbardziej jaskrawych manifestacji „życia jako dzieła sztuki” – jednego z ideałów awangardy.
Anita Berber znana jest dzisiaj przede wszystkim jako „naga tancerka”. Jej twórczość, choć przejawiała się również przez sceniczną nagość, dotyczyła trudów i mroków egzystencji. Berber mówiła: „Tańczę śmierć, chorobę, poronienie, syfilis, szaleństwo, umieranie, niedołężność, samobójstwo”. Z tego napięcia rodziła się nowa, niepokojąca, do trzewi prawdziwa sztuka. Z perspektywy sztuki współczesnej można powiedzieć, że Berber była i jest prekursorką i jedną z matek chrzestnych współczesnego performansu.
Biorąc na warsztat zachowane fragmenty filmów, zdjęcia i opisy przedstawień Berber, wybrane wątki z jej biografii i napisane przez nią teksty oraz teksty wywiadów, w nowym przedstawieniu „kabaretowym” dokonujemy rekonstrukcji i translacji tych motywów, wplatając je w swoisty teatralny freak show z pogranicza wykładu, teatru, rewii, performansu i kabaretu. Znane z twórczości Berber przedstawienia solowe lub duety, takie jak „Morfina”, „Kokaina”, „Samobójstwo”, „Salome” zostają zrekonstruowane i zdekonstruowane w nowym, współczesnym kontekście kulturowym.
Bezpośrednim motorem do realizacji przedstawienia była wystawa „The Witch’s Cradle”, prezentowana podczas Biennale Arte – La Biennale di Venezia 2022, odkrywająca na nowo dokonania zapoznanych artystek i tym samym przywracająca należne im miejsce. Choć na wystawie zabrakło Anity Barber, a może właśnie dlatego, przywołujemy ją z odmętów czasu i przypominamy.
Scenariusz, reżyseria, choreografia, światło: Marcin Herich
Współpraca nad opracowaniem kostiumów i choreografią: zespół
Współpraca przy aranżacji przestrzeni i scenografii: Cezary Kruszyna
Opracowanie i tekst wykładu oraz tekst monologu (inspirowanego pismami Francisa Picabii oraz Leopolda Wolfganga Rochowanskiego): Natalia Kruszyna
Koncepcja i wykonanie instrumentów: Tomasz Manderla
Partia solowa na flecie: Krystyna Szymura
Występują: Alina Bachara, Daniel Dyniszuk, Katarzyna Gogacz, Grzegorz Król, Cezary Kruszyna, Natalia Kruszyna, Zuzanna Łapka, Krystyna Szymura, Karolina Wosz
Muzyka: Fryderyk Chopin, Ludwik van Beethoven, Jeremy Healy, Friedrich Hollaender, Janis Joplin, Camille Saint-Saëns, Ryūichi Sakamoto, Mischa Spoliansky, The Art of Noise
W spektaklu wykorzystano fragment piosenki „Ich bin von Kopf bis Fuß auf Liebe eingestellt” Marlene Dietrich w tłumaczeniu Agnieszki Kreczmar, pochodzącej z filmu „Błękitny anioł”.
W spektaklu wykorzystano fragment wywiadu, udzielonego przez Janis Joplin przy okazji koncertu we Frankfurcie w Niemczech w 1969 roku.

13 czerwca 2024 (czwartek)
14 czerwca 2024 (piątek)
10:00 -14:00
Instytut Korfantego (sala konferencyjna)
30 LAT FESTIWALU, 20 LAT TEATRU A PART
Konferencja. Wstęp wolny.
Konferencja "30 lat festiwalu, 20 lat Teatru A Part" to podsumowanie naukowe (teatrologiczne) i popularnonaukowe 20-letniej działalności katowickiego Teatru A Part i 30-letniej historii Międzynarodowego Festiwalu Sztuk Performatywnych A Part (wcześniej Międzynarodowego Festiwalu Teatrów A Part).
Autorski Teatr A Part, kierowany przez reżysera Marcina Hericha, jest obecnie jednym z najbardziej znanych polskich teatrów eksperymentalnych i alternatywnych. Teatr A Part wziął swoją nazwę od festiwalu A Part, którego jest organizatorem, a którego pomysłodawcą i kuratorem od początku istnienia imprezy jest Marcin Herich.
Festiwal A Part to odbywający się od 1994 roku w Katowicach międzynarodowy przegląd teatralny, prezentujący dorobek artystyczny najważniejszych artystów teatru eksperymentalnego i poszukującego, w tym teatru tańca i teatru plenerowego oraz sztuk performatywnych. Festiwal A Part jest jedną z najstarszych imprez tego rodzaju w Polsce, jedną z najbardziej znanych w Europie i na świecie, a także pierwszym polskim festiwalem, używającym w nazwie określenia "sztuki performatywne" - obecnie powszechnie stosowanego w teatrologii na nazywanie zjawisk z obszaru sztuk scenicznych (za amerykańskim reżyserem i teoretykiem teatru Richardem Schechnerem), w odróżnieniu od sztuk wizualnych (nazywanych też zamiennie plastycznymi).
Podczas konferencji zostanie omówiona i zarysowana problematyka związana z działalnością artystyczną Teatru A Part i historią festiwalu A Part podczas ostatnich trzech dekad w perspektywie nauk humanistycznych, w tym socjologii, antropologii, teatrologii i w kontekście popularnonaukowym. Tłem dla opisu tego ważnego artystycznie, społecznie i humanistycznie zjawiska będą Katowice jako miasto o zmieniającej się strukturze i wizerunku, miasto- inspiracja, a także miasto-międzynarodowa scena, w którym odbywają sę od 30 lat przedstawienia i performansy, często w przestrzeni otwartej, czyli miejskiej, w wykonaniu artystów i zespołów artystycznych przybywających do Katowic z wszystkich zakątków globu.
Konferencja będzie otwarta dla publiczności. Po prelekcjach przewidziana jest dyskusja z udziałem słuchaczy. Konferencję poprowadzi dyrektor Regionalnego Instytutu Kultury im. Wojciecha Korfantego w Katowicach, Dorota Pociask-Frącek.
Konferencja jest współfinansowana przez Miasto Katowice w ramach prezydencji Katowic jako Europejskiego Miasta Nauki Katowice 2024.
PROGRAM KONFERENCJI TUTAJ
***

13 czerwca 2024 (czwartek)
18:00
Katowice Miasto Ogrodów (sala 211)
STUDIO WACHOWICZ/FRET
GRANICA
Performans. Instalacja.
Bilety w cenie 50 zł do nabycia przed przedstawieniem. Płatność wyłącznie gotówką.
Rezerwacje: [email protected].
Spektakl tłumaczony na PJM.
+ 18
Monika Wachowicz – aktorka, instruktor teatralny i pedagog, organizatorka imprez teatralnych. Występowała w przedstawieniach katowickiego Teatrem Cogitatur, współpracowała z duńskim teatrem Cantabile 2. Bierze udział w większości spektakli i projektów artystycznych Teatru A Part. Koordynuje Międzynarodowy Festiwal Sztuk Performatywnych A Part, prowadzi Studio Aktorskie przy Teatrze A Part. Od 2021 roku współpracuje z Jarosławem Fretem, z którym zrealizowała spektakle/performensy: „Okruchy”, „Szeol”, Kairos”, „Granica”, „Siedem". Prowadzi autorskie Studio Ciała i Emocji, jest prezeską Fundacji Sztuka dla Życia im. Marty Paradeckiej. Pracuje w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, prowadzi zajęcia w Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu.
"Początkowo performans 'GRANICA' miał zaistnieć jako dokument o Antoninie Romanovej i z jej udziałem. Wojna zatrzymała jednak performerkę na froncie, więc pojawia się w przedstawieniu w innej odsłonie.
Praca nad 'GRANICĄ' zaprowadziła mnie w nowe miejsce\pole, do którego zaprosiłam Olenę Matoshniuk, malarkę, kobietę mocno wspierającą artystki z Ukrainy zamieszkałe w Polsce. Wszystko to dokonało się za sprawą Jarosława Freta, który słysząc historię Romanovej, przekonał mnie, abym ją przywołała, uobecniła.
'GRANICA' jest o tworzeniu nowego, intymnego języka [Nie]Obecnych, gdzie 'drut kolczasty' zanika. Pisząc 'drut kolczasty', pragnę przywołać obraz dialogu więźnia/więźniarki ze światem zewnętrznym, albo uchodźców za owym drutem. Cały czas wydobywa się głos, że chcielibyśmy człowieczeństwa a nie drutu kolczastego.
'GRANICA' oscyluje na skraju performansu z rytuałem i uroczystością. Na naszych oczach staje się 'obrzędem przejścia' czyli momentem 'odebrania i nadania' jednocześnie. Tworzy nowe pole, gdzie czas jest już tylko ruchomym obrazem wieczności.
Projekt powstała z potrzeby dawania głosu tym, których głos jest w zawieszeniu."
Monika Wachowicz
Pomysł i aranżacja przestrzeni: Monika Wachowicz we współpracy z Jarosławem Fretem
Wykonanie: Olena Matoshniuk, Antonina Romanova oraz Monika Wachowicz
Teksty: Antonina Romanova, Olena Matoshniuk oraz Monika Wachowicz
Montaż wideo: Maciej Mądry
W projekcie wykorzystano fragmenty działań Antoniny Romanovej z performansu "Tekst".
Produkcja: Instytut im. J. Grotowskiego we Wrocławiu i Monika Wachowicz Studio Ciała i Emocji

fot. Marcandrea/mat. organizatora

15 czerwca 2024 (sobota)
20:00
Katowice Miasto Ogrodów (sala 211)
VIA NEGATIVA (SŁOWENIA)
NAKED LIFE
Performans.
Bilety w cenie 80 zł do nabycia przed przedstawieniem. Płatność wyłącznie gotówką.
Rezerwacje: [email protected].
+ 18
Via Negativa to platforma do badań, rozwoju i produkcji współczesnych sztuk performatywnych. Obszar twórczych zainteresowań kolektywu Via Negativa sprowadza się do podstawowych elementów scenicznych (via negativa) i koncentruje się na relacji między wykonawcą a widzem (pomiędzy tym, co jest pokazywane a tym, co jest widziane) oraz na kwestii realności w tej relacji.
Zwykliśmy patrzeć na świat poprzez ideologię; która udaje klucz do sensu życia, a tak naprawdę jest niczym innym jak desperacką próbą racjonalizacji niezrozumiałości bytu. Żadna rzeczywistość nie pasuje do ideologii. Życie jest ponad to.
„Naked Life” zachęca do ponownego przemyślenia, co to znaczy być żywym gatunkiem w żywym świecie, posiadać ciało, warunki istnienia, prawdopodobieństwa życia, dobro indywidualne i zbiorowe, siły, które można modyfikować... To spektakl którego poetycki język mówi o intymności w obecności Człowieka, bada ludzką postać i związek fizycznego ja z jego mentalną i emocjonalną tożsamością.
Pomysł i koncepcja: Olja Grubić
Wykonawcy: Olja Grubić, Kristina Aleksova, Anita Wach, Nina Goropečnik, Barbara Kukovec
Wykorzystano fragmenty utworów:  "Das Lied Von Der Were – Der Abschied" Gustava Mahlera" i Solfeggietto" C. P. E. Bacha
Kierownictwo artystyczne: Bojan Jablanovec

fot. Clara Gustafsson/mat. organizatora

16 czerwca 2024 (niedziela)
18:00
Katowice Miasto Ogrodów (sala 211)
ELENI PLOUMI (GRECJA/HOLANDIA)
MISSLIGHTENMENT
Teatr tańca.
Bilety w cenie 50 zł do nabycia przed przedstawieniem. Płatność wyłącznie gotówką.
Rezerwacje: [email protected].
+ 18
Eleni Ploumi jest grecką performerka i choreografka, pracującą w Tilburg w Holandii. Ukończyła studia w zakresie teatru tańca w Fontys Dance Academy. Przed rozpoczęciem nauki w akademii była tancerką hip-hopową i housową. Jako artystka teatru tańca zawsze występuje w swoich własnych, autorskich kreacjach, ponieważ fascynuje ją silna relacja między nią a publicznością podczas występów na żywo.
"Misslightenment" to performans fizyczny z mocnymi elementami wizualnymi. Angażując się w skomplikowane interakcje z wyświetlanymi obrazami, artystka przekształca się w wiele postaci. Wyświetlane wizualizacje nasycone są treściami zarówno przenikliwymi, jak i abstrakcyjnymi, pozostawiając widzom przestrzeń do swobodnych skojarzeń.
W tej pisanej obrazami historii, narracje toczą się poprzez dynamiczną grę różnych kobiecych postaci, przy wykorzystaniu cienia, światła i wideo. Performerka i jej cienie opowiadają coraz to nowe historie, oscylując pomiędzy rzeczywistością, fantazją i mitologią.
„Misslightenment” to również praca o przyćmiewaniu kobiecych historii, a w konsekwencji ciał, męskim spojrzeniem. Czerpiąc inspirację z wielu już istniejących narracji o złym traktowaniu kobiet, od mitologii po czasy współczesne, Eleni Ploumi patrzy na historię z własnej perspektywy. Zdaje się zadawać ciągłe pytania o to, co w niej te opowieści wywołują, jakiego rodzaju wspomnienia pojawiają się, jakie rodzą się doświadczenia i reakcje...
W swojej istocie „Misslightenment” zagłębia się w to, w jaki sposób męskie spojrzenie „tworzy” kobiety i ich historie oraz prowokuje pytania o to, w jaki sposób te interpretacje kształtują dzisiejszy stosunek mężczyzn do kobiet.
Koncepcja, choreografia, wizualizacje, dźwięk i występ: Eleni Ploumi Współpraca dźwiękowa: Pauline Roelants
Montaż wideo i asystent produkcji: Nikola Scheibe
Wykorzystany utwór muzyczny: "Appalachian Grove" Laurie Spiegel Wsparcie artystyczne: Pauline Roelants, Maarten van der Put
Wsparcie dramaturgiczne: Danae Theodoridou
Koprodukcja: United Cowboys
Wsparcie finansowe: PLAN Brabant

fot. Marek Olbrzymek/mat. organizatora

16 czerwca 2024 (niedziela)
20:00
Pałac Młodzieży (sala teatralno-filmowa)
DIVADLO CONTINUO (CZECHY)
HIC SUNT DRACONES
Teatr wizualno-ruchowy.
Bilety w cenie 80 zł do nabycia przed przedstawieniem. Płatność wyłącznie gotówką.
Rezerwacje: [email protected].
Divadlo Continuo to międzynarodowa niezależna grupa teatralna prowadzona przez Pavla Štourača, jej dyrektora i koordynatora artystycznego. W 1995 roku zespół osiadł w małej wiosce w południowych Czechach o nazwie Malovice, w dawnym gospodarstwie zwanym The Plum Yard. Produkcji Continuo nie da się łatwo podzielić na gatunki. Ruch, muzyka na żywo, lalki, aktorstwo fizyczne, akrobatyka, taniec, a także efektowna stylizacja wizualna - wszystko to tworzy unikalną poetykę każdej indywidualnej produkcji.
„Hic Sunt Dracones” to jedna z najnowszych kreacji tej czeskiej grupy, połączenie teatru aktorskiego, teatru przedmiotu i scenicznej iluzji, od kilku lat odnosząca zasłużenie międzynarodowy sukces.
Dokąd idą wszystkie nasze myśli, kiedy zamykamy oczy w nocy? Kiedy wszystko, co niewyobrażalne w czasie naszego czuwania, budzi się do życia, a nasze ciała stają się niematerialne. Co się dzieje, gdy rano wychodzimy z pokoju, zostawiając w spokoju wszystkie te marzenia, lęki i ukryte pragnienia?
Podobno nie mamy tylko jednego ja, mamy kilka. W życiu codziennym te jaźnie celowo pośredniczą i ograniczają się nawzajem, aby radzić sobie w społecznie akceptowalny sposób w codziennych sytuacjach. Co się stanie, jeśli jedna z tych nieocenzurowanych jaźni uwolni się od innych, jeśli stanie się autonomiczna? Krajobraz, w którym to wszystko się rozwija, to niezbadane terytorium, terra incognita. Starożytni kartografowie twierdzili, że w tych niezbadanych obszarach świata żyją fantastyczne potwory i smoki. W „Hic Sunt Dracones” części ludzkiego ciała, przedmioty i materiał łączą się, tworząc niewyobrażalne krajobrazy, byty i historie. Nie jest to jednak podróż w odległe rejony czy fantastyczne utopie, ale podróż do własnych umysłów i ukrytych zakamarków naszych dusz.
Reżyseria: Pavel Štourač
Aktorki: Diana Khwaja, Ludmila Ješutová, Kateřina Šobáňová, Natália Vaňová
Scenografia, koncepcja wizualna: Helena Štouračová i Pavel Štourač Muzyka: Jakub Štourač
Reżyseria świateł: Tomáš Morávek
Produkcja: Anna Davis