W sobotę (15.10) w jeleniogórskim Teatrze im. Cypriana Kamila Norwida po dwóch latach wznowiono wystawienie spektaklu muzycznego „Ania z Zielonego Wzgórza" w adaptacji Henryki Królikowskej–Wojtyszko i Macieja Wojtyszki na kanwie powieści Lucy Maud Montgomery. Po przedstawieniu były gratulacje i życzenia dla Tadeusza Wnuka, dyrektora naczelnego teatru, za 35 lat pracy artystycznej.

Tytuł jest wciąż popularny, a na „Anię z Zielonego Wzgórza" przychodzą coraz to nowi mali widzowie. Zaś teatr nie czuje się widać zmęczony graniem „Ani", skoro zaprasza też na następne przedstawienia przy pełnej widowni.

Przypomnijmy, że premiera „Ani z Zielonego Wzgórza" w reżyserii Andrzeja Ozgi z urokliwą muzyką Zbigniewa Karneckiego odbyła się 1 czerwca 2017 i od tego momentu przedstawienie obejrzało już setki widzów. W ciągu pięciu lat zmieniały się oczywiście obsady spektaklu. Tytułową rolę Ani gra jednak niezmiennie Anna Ludwicka–Mania. W roli Maryli oglądamy Iwonę Lach. Ponadto występują: Elwira Hamerska–Skórecka, Marta Kędziora, Małgorzata Osiej–Gadzina, Magda Kępińska, Jacek Paruszyński, Andrzej Kępiński, Robert Mania, Jacek Grondowy, Tadeusz Wnuk, Piotr Konieczyński, Tomasz Marczyński, Agata Darnowska, Maria Adamska i Jakub Głukowski.

W roli Mateusza oglądamy obecnie dyrektora teatru Tadeusza Wnuka, który z okazji jubileuszu 35 lat pracy artystycznej na jeleniogórskiej scenie Teatru im. Norwida z rąk prezydenta miasta Jerzego Łużnika otrzymał kwiaty i życzenia kolejnych sukcesów.

Zanim Tadeusz Wnuk przyjechał do Jeleniej Góry, jeszcze jako student Wydziału Wokalno–Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, w 1988 wystąpił na deskach wrocławskiego Teatru Polskiego. W latach 1990–1992 grał w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu. W 1992 związał się na stałe z jeleniogórskim Teatrem im. Norwida, gdzie jego pierwszym spektaklem, w którym wystąpił, był „Kontredans" Bogdana Rudnickiego w reżyserii ówczesnego dyrektora Jerzego Zonia. Trzykrotny laureat lokalnej nagrody Srebrnego Kluczyka – dla najpopularniejszego aktora jeleniogórskiego (1995), za rolę Łatki w „Dożywociu" Aleksandra Fredry w reż. Andrzeja Sadowskiego i jako Monselet w „Czerwonych nosach" Petera Barnesa w reż. Małgorzaty Bogajewskiej (2006) oraz za kreację Raya w inspirowanej faktami sztuce „Blackbird" Davida Harrowera w reż. Grzegorza Brala (2013).