Jego nazwisko to kawał historii współczesnej Polski. I to nie tylko historii kultury naszego kraju. Gustaw Holoubek jest częścią, lepszą częścią naszego publicznego życia. Jest w nim obecny nieustannie od 60 lat - pisze Tomasz Mościcki w Dzienniku.

Przez ten czas stworzył role, które weszły do kanonu klasyki współczesnego polskiego teatru. Reżyserował i kierował ważnymi teatrami. Pierwszy raz wszedł na scenę w 1947 r. w krakowskim Starym Teatrze, gdzie grał w "Słomkowym kapeluszu" Labiche'a, gdzie zagrał rolę Tardiveau. Ten występ w farsie Labiche'a wydawał się ustalić na dłużej opinię komika. Zmiana tego image'u przyszła jednak szybko. Na początku lat 50. Holoubek przeniósł się do Katowic. Tu zagrał w "Mazepie" z 1953 roku, "Norze" i "Fantazym" Słowackiego, którego Holoubek wystawił w 1955 roku. Gustaw Holoubek jest jednym z symboli Warszawy. Tak dalece wrośniętym w warszawski pejzaż, że aż trudno uwierzyć, że urodził się w Krakowie, zaś w Warszawie zaczął pracować jako człowiek dojrzały. Był rok 1958. Teatr Polski. Rola Custa w "Trądzie w pałacu sprawiedliwości" była dla Warszawy i dostojnego Teatru Polskiego artystycznym wstrząsem. Na scenie hołdującej dawnemu modelowi akto