„Zbombardowani” Sarah Kane w reż. Ewy Platt w Teatrze Collegium Nobilium w Warszawie. Pisze Przemek Gulda na swoim koncie instagramowym.

fot. Zuzanna Mazurek

Kolejne pokolenie przypomina i odkrywa dla siebie brutalizm i dramat bardzo znaczącej ćwierć wieku temu autorki tego nurtu. Tekst o przemocy w sytuacjach skrajnych i zupełnie zwyczajnych, Platt wystawia w sposób rodem wprost z lat 90-tych, czyli czasów największej popularności autorki i całego nurtu. To teatr bardzo fizyczny, dosadny i dosłowny, pełen niezwykle mocnych, brutalnych środków. Jest tu symulowany homoseksualny gwałt, jest bicie mokrą szmatą, jest przygniatanie butem twarzy do podłogi. Jest też bardzo ofiarna, momentami nader wyrazista gra aktorska.