W dniach 26-28 września w Teatrze Miejskim w Gdyni odbędzie się finał 17. Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. W tym roku pod hasłem „Relacje, konstelacje, więzi". Gdyńska Nagroda Dramaturgiczna to najważniejsze wyróżnienie dla polskich dramatopisarzy. Zwyciężczyni albo zwycięzca konkursu otrzyma nagrodę pieniężną w wysokości 50 tys. zł. ufundowanych przez Miasto Gdynia.
fot. mat. organizatora
Miłośników teatru, zaciekawionych diagnozą współczesności i nas samych, Teatr Miejski w Gdyni zaprasza na czytania najlepszych sztuk nadesłanych na konkurs o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną.
W tym roku zobaczymy: „Błękitne oczy pełne miłości” Tomasza Mana w reżyserii Karola Bijata, „Pierwsze razy” Marii Wojtyszko w reżyserii Pameli Leończyk, „Tęsknię za domem” Radosława Maciąga w reżyserii Zdenki Pszczołowskiej, „Trylogię na smutne czasy” Małgorzaty Maciejewskiej w reżyserii Macieja Gorczyńskiego i „W maju się nie umiera. Historię Barbary Sadowskiej” Piotra Rowickiego w reżyserii Miłosza Mieszkalskiego.
Wszystkie nominowane sztuki dotyczą relacji międzyludzkich, pytają o rolę i granice odpowiedzialności jednostki wobec innych i wobec nieuchronności losu. Czy możemy mówić o triumfie dramatu psychologicznego? Konkurs o GND dał wiarę we własne siły wielu młodym dramatopisarkom i dramatopisarzom. Teksty finalistów coraz częściej trafiają na teatralne sceny. Można je również znaleźć na stronie www.gnd.art.pl.
W ubiegłym roku nagroda przyznana została sztuce Anki Herbut „Rothko”. Laureata tegorocznej edycji poznamy 28 września, do jego rąk trafi statuetka oraz 50 tysięcy złotych ufundowanych przez miasto Gdynia. Wyboru dokona Kapituła w składzie dr hab. Piotr Dobrowolski, prof. Beata Guczalska, dr Ewa Hevelke – przewodnicząca, prof. Jacek Kopciński. Konkursowej prezentacji towarzyszyć będzie pokaz specjalny spektaklu z krakowskiego Teatru KTO „Uczycie nas, jak suknie się podnosi” Józefa Opalskiego.
Chodźcie do nas!!! Polski dramat współczesny zdaje raport z odpowiedzialności! Na czytania wstęp wolny.
17. FINAŁ GDYŃSKIEJ NAGRODY DRAMATURGICZNEJ
26 – 28 września 2024 Teatr Miejski im. Witolda Gombrowicza w Gdyni
czytania i szkice sceniczne najlepszych sztuk zgłoszonych do konkursu
26 września 2024
g. 18.00 Maria Wojtyszko „Pierwsze razy” reż. Pamela Leończyk
g. 20.00 Radosław Maciąg „Tęsknię za domem” reż. Zdenka Pszczołowska
27 września 2024
g. 18.00 Tomasz Man „Błękitne oczy pełne miłości” reż. Karol Bijata
g. 20.00 Małgorzata Maciejewska „Trylogia na smutne czasy” reż. Maciej Gorczyński
28 września 2024
g. 16.00 Piotr Rowicki „W maju się nie umiera. Historia Barbary Sadowskiej” reż. Miłosz Mieszkalski
g. 19.00 pokaz specjalny UCZYCIE NAS, JAK SUKNIE SIĘ PODNOSI scenariusz i reżyseria: Józef Opalski/ TEATR KTO KRAKÓW
g. 20.30 GALA FINAŁOWA GDYŃSKIEJ NAGRODY DRAMATURGICZNEJ oraz XI edycji Konkursu im. Andrzeja Żurowskiego na recenzje teatralne dla młodych krytyczek i krytyków
Kapituła Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej: Piotr Dobrowolski, Beata Guczalska, Ewa Hevelke - przewodnicząca, Jacek Kopciński
Komisja Artystyczna: Mirosław Baran, Małgorzata Jarmułowicz, Wojciech Owczarski
Opiekun artystyczny czytań: Piotr Kruszczyński
Po każdym z czytań rozmowę z autorką/autorem oraz reżyserką/reżyserem sztuki poprowadzi Łukasz Drewniak
fot. mat. organizatora
Polski dramat współczesny zdaje raport z odpowiedzialności!
Maria Wojtyszko PIERWSZE RAZY
Reżyseria: Pamela Leończyk
Ja się nie mylę …mam szesnaście lat i w tym wieku człowiek zna tylko absolutną prawdę o przyszłości
On jest Kowalem i ja jestem Kowalem/ Tylko nie własnego losu/ Jeśli taki się urodziłem?
Maria Wojtyszko scenarzystka, dramatopisarka, reżyserka, laureatka konkursów teatralnych, współautorka scenariuszy seriali telewizyjnych i filmowych, adaptacji klasyki oraz wielu sztuk oryginalnych dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Studiowała kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim i scenariopisarstwo w łódzkiej Filmówce. Jest również absolwentką Szkoły Laboratorium Dramatu i Mistrzowskiej Szkoły Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy. Jej dramaty były realizowane między innymi w Teatrze Słowackiego w Krakowie, Teatrze Polskim w Bydgoszczy, Teatrze im. Fredry w Gnieźnie, Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach, czy w praskich teatrach V Dlouhe, X10 i Narodowym. Finalistka GND 2017 za sztukę „Piekło-niebo”, zdobywczyni Grand Prix oraz nagrody za najlepszą sztukę sezonu w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. W roku 2017 otrzymała, wraz Jakubem Kroftą, Wrocławską Nagrodę Teatralną. Od roku 2012 pracuje jako kierowniczka literacka WTL we Wrocławiu. Jej dramaty były prezentowane publiczności w Czechach, Niemczech, Austrii, Rumunii, na Węgrzech, na Słowacji, we Włoszech i w Finlandii. W lutym 2024 odbyła się premiera jej sztuki „Jeszcze chwilkę” napisanej na zamówienie Teatru Narodowego w Pradze.
„Pierwsze razy” to sztuka o dorastaniu dzisiejszych czterdziestolatków, a więc pośrednio o tym skąd wzięła się współczesna Polska z jej narracjami i pytaniami. Historie licealistów, którzy przygotowują się do matury w roku 2000 są słodko-gorzkim wspomnieniem czasu, w którym nadzieja miesza się z traumami, beztroska ze świadomością nieuchronności losu, porażki okazują się zwycięstwami a zwycięstwa zamieniają się porażki.
26 września 2024 g. 18.00 Maria Wojtyszko „Pierwsze razy” reż. Pamela Leończyk
---
Radosław Maciąg TĘSKNIĘ ZA DOMEM
Reżyseria: Zdenka Pszczołowska
Po to szczylu do domu przyjechałeś? Żeby nam jeszcze dojebać zmartwień?
i choćbym nawet doleciał do gwiazd, to przecież już zawsze będę tęsknił za
domem
Radosław B. Maciąg (ur. 1991) reżyser i dramaturg, absolwent Wydziału Reżyserii Dramatu krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych. Debiutował w Teatrze Studio w Warszawie spektaklem „Łaknąć” na podstawie dramatu Sarah Kane. Pracuje w kraju i za granicą, w tym m.in. w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku i w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie. Laureat nagród ZAiKS i Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego. Stypendysta MKiDN, którego efektem jest dramat biograficzny "Tęsknię za domem”. W latach 2020-2024 sekretarz literacki Teatru im. W. Bogusławskiego w Kaliszu. Prywatnie miłośnik filozofii wschodu, psychologii i kolarstwa długodystansowego.
“Tęsknię za domem” to wnikliwa wiwisekcja relacji w rodzinie, dotkniętej głębokim kryzysem egzystencjalnym. To także opowieść o trudnych powrotach do domu, o problemach dojrzewających w cieniu nieobecności, o ucieczce, odpowiedzialności i cenie osobistego sukcesu. Autor, posługując się wątkami autobiograficznymi i literacką fikcją, kreśli śmiały łuk pomiędzy globalnymi przemianami ustrojowymi lat 90’ a dramatycznymi losami mieszkańców niewielkiego, postrobotniczego miasta. Mimo bijącej z utworu czułości do bohaterów autor nie boi się skonfrontować ich z najbardziej dramatycznymi pytaniami: o cenę szczęścia, sens walki o lepsze jutro i definicję miłości.
26 września 2024 g. 20.00 Radosław Maciąg „Tęsknię za domem” reż. Zdenka Pszczołowska
---
Tomasz Man BŁĘKITNE OCZY PEŁNE MIŁOŚCI
Reżyseria: Karol Bijata
jedziemy do mamy…
bo ja tylko sprawdzałam czy mnie kochasz
Tomasz Man. Jest mężem, ojcem, maratończykiem, gitarzystą. A także reżyserem, dramatopisarzem i wykładowcą. Wyreżyserował ponad 50 spektakl w teatrach w Warszawie, Wrocławiu, Toruniu, Łodzi, Szczecinie, Gdyni, Gdańsku, Rzeszowie, Katowicach, Kielcach, Koszalinie, Białymstoku, Zielonej Górze, Gorzowie Wielkopolskim, Opolu, Radomiu, Jeleniej Górze. Jest autorem ponad 20 sztuk teatralnych, przekładanych na język angielski, niemiecki, francuski, włoski, czeski, rosyjski, bułgarski i węgierski. Jest również reżyserem Teatru Polskiego Radia, gdzie zrealizował 15 słuchowisk radiowych. Komponuje muzykę do swoich przedstawień.
Jego sztuka po raz trzeci znajduje się w finale GND, poprzednie to: „Wojna Dziecko Matka” (2019) i „Mała piętnastka” (2023). W repertuarze Teatru Miejskiego w Gdyni znajdują się obecnie dwie sztuki w jego reżyserii: „Dzień świra” Koterskiego i „Bóg mordu” Rezy.
„Błękitne oczy pełne miłości”. Tato z córką jadą pociągiem do mamy, która czeka na granicy. Trwa wojna. Córeczka na dworcu "gubi się" tacie. Tato zrobi "wszystko", żeby odnaleźć córeczkę.
27 września 2024 g. 18.00 Tomasz Man „Błękitne oczy pełne miłości” reż. Karol Bijata
---
Małgorzata Maciejewska TRYLOGIA NA SMUTNE CZASY
Reżyseria: Maciej Gorczyński
a co mi się należy od życia? czy życie coś ma mi dać? mam na coś czekać, jak kura?
I smutno, że się człowiek nie nabawił, póki miał czas. Zapamiętaj moje słowa, potem człowiekowi smutno, że się nie nabawił.
Małgorzata Maciejewska (ur.1989) dramatopisarka, dramaturżka, reżyserka, autorka scenariuszy i adaptacji scenicznych. Absolwentka wiedzy o teatrze i performatyki (UJ) oraz reżyserii (PWST Kraków). Laureatka Nagrody Dramaturgicznej im. Tadeusza Różewicza za dramat Feblik i konkursu stypendialnego „Dramatopisanie” 2023. Premiera „Feblika” miała miejsce 14.06.2024 w Teatrze Narodowym w Warszawie (reż. Lena Frankiewicz). Finalistka konkursu Biura Literackiego „Połów. Prozatorskie Debiuty 2022”. Rezydentka Programu Dramatopisarskiego Teatru im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. Felietonistka „Notatnika Teatralnego”.
„Trylogia na smutne czasy”. Formuła opowieści splecionych ze sobą w cykl. Trzy dramaty: „Feblik”, „Rigor Mortis” i „Na Borg”. Historia trzech pokoleń kobiet żyjących w Polsce, czyli nigdzie, w czasach, które nigdy nie miały miejsca, ale siedzą w nas głęboko…
„Feblik” opowiada historię dojrzewania młodej dziewczyny, jej trudną przemianę z dziecka w kobietę w świecie, który nie jest nastawiony dobrze ani do kobiet, ani do dzieci. W „Rigor mortis” Armagedon wojny przychodzi do Miasteczka. W miasteczku zamieszkuje wojsko. Wdraża swój wojskowy dryl. Władzę siły. W tym wszystkim samotna matka z małym dzieckiem wydaje się nie mieć szans. Trzecia część trylogii to „Na borg”. Bohaterka dojrzewa wraz z każdą kolejną częścią cyklu, w trzeciej jest już staruszką. Co starość ma dziś do roboty w świecie, w którym zdaje się być tylko obciążeniem? Dla siebie i innych? Niechcianą chorobą znikania. Jest jednym wielkim rozczarowaniem, tym straszniejszym, że dogania nas w obliczu śmierci. Może czas się zbuntować? I czy w ogóle w tym życiu mamy tak naprawdę możliwość decydowania o sobie?
27 września 2024 g. 20.00 Małgorzata Maciejewska „Trylogia na smutne czasy” reż. Maciej Gorczyński
---
Piotr Rowicki W MAJU SIĘ NIE UMIERA. Historia Barbary Sadowskiej
Reżyseria: Miłosz Mieszkalski
żeby się urodziło zdrowe, żeby było szczęśliwe…
Ja się nie boję. Dlatego wszystko opowiem. Po kolei. Każdą sekundę.
Piotr Rowicki (ur. 1975) dramatopisarz. Ukończył historię na Uniwersytecie w Białymstoku. W 2008 debiutował sztuką „Przylgnięcie” w Laboratorium Dramatu w Warszawie. Laureat wielu nagród i wyróżnień, w tym m.in. dwukrotny zwycięzca konkursu na polską sztukę współczesną „Metafory Rzeczywistości” organizowanego przez Teatr Polski w Poznaniu. Autor kilkudziesięciu sztuk teatralnych, między innymi: „Chłopiec Malowany”, „Matki” „I będą Święta”, „Niewierni”, „Piszczyk”, „Tato nie wraca” „Biała siła, czarna pamięć”, „Ćesky Diplom”, „Żeby nie było śladów”, „Królowie strzelców”, „Niepodlegli”, „Zabić prezydenta”, „Ginczanka. Przepis na prostotę życia”, „Simona K. Wołająca na puszczy”, „Listen to Your Heart” (sztuka w finale GND 2020), „Freak”.
„W maju się nie umiera”. Opowieść o Barbarze Sadowskiej – poetce, działaczce antykomunistycznej, matce Grzegorza Przemyka, śmiertelnie pobitego w maju 1983 przez Milicję Obywatelską. Dramat o żałobie, wolności, odwadze i nadziei, która pozwala przetrwać najtrudniejsze doświadczenia. To także historia o pragnieniu sprawiedliwości i walce o nią wbrew systemowi i ludziom.
28 września 2024 g. 16.00 Piotr Rowicki „W maju się nie umiera. Historia Barbary Sadowskiej” reż. Miłosz Mieszkalski
---
Pokaz towarzyszący
TEATR KTO KRAKÓW
UCZYCIE NAS, JAK SUKNIE SIĘ PODNOSI
Scenariusz i reżyseria: Józef Opalski
na podstawie tekstów Bertolta Brechta, Rogera Fernaya i Waltera Mehringa, z muzyką Bertolta Brechta, Hannsa Eislera i Kurta Weilla
Zachwycająca podróż po doskonale wszystkim znanych songach duetu Bertolt Brecht i Kurt Weill. Napotkamy w niej mroczne, pełne szaleństwa i tęsknoty za utraconą miłością wspomnienia nieprzespanych nocy i nieodżałowanych strat; kobiety, które wracają z zaświatów, by odzyskać spokój oraz mężczyzn, którym władza nad światem i kobietami przysłoniła wszystko. To także manifest społeczny, w którym muzyka i słowa składają się na refleksję nad ludzką obłudą i niesprawiedliwością systemu. To w końcu odważna i wciąż poruszająca poezja Bertolta Brechta.
Obsada: Anna Bugajska, Krzysztof Cybulski, Sylwia Chludzińska, Aleksandra Konior – Gapys, Bożena Zawiślak – Dolny
Z towarzyszeniem muzyki na żywo:
Agnieszka Bugla – Bylica - skrzypce
Jacek Bylica – piano
Oleg Dyyak - akordeon
Grzegorz Frankowski - kontrabas
Spektakl trwa 75 minut
28.09.2024 g. 19.00 Teatr Miejski, Duża Scena pokaz specjalny UCZYCIE NAS, JAK SUKNIE SIĘ PODNOSI