IV Międzynarodowy Festiwal Teatralny Dialog-Wrocław podsumowuje
Marcin Kościelniak w Tygodniku Powszechnym.

Nie miałem zamiaru pisać relacji z "Dialogu", ale skupić się na trzech, czterech najwybitniejszych spektaklach. A jednak będzie relacja. Po prostu: na tegorocznym festiwalu aż tylu przedstawień wartych wyróżnienia nie było. Od razu zaznaczam: mówię o spektaklach zagranicznych. Polskie produkcje zaproszone do Wrocławia omawialiśmy już w "Tygodniku", poza tym na "Dialog" jeździ się przecież po rzeczy z importu. Festiwal -jeden z najważniejszych w kraju - przyzwyczaił nas do wysokiego, wyrównanego poziomu; na każdej z poprzednich trzech edycji miały miejsce prawdziwe wydarzenia. Tym razem było inaczej. Zaproszonych zostało kilka zespołów słabo lub zupełnie w Polsce nierozpoznawalnych, jak się okazało -niemal bez wyjątku całkowicie słusznie. Z kolei zabrakło wybitnych nazwisk, które były wizytówką poprzednich edycji: Marthalera, Percevala, Hermanisa. Gdyby jednak festiwal poległ jako impreza odważnie promująca nowe zjawiska - rzecz byłaby prosta.