Tragikomedia w trzech aktach autorstwa ukraińskiej dramatopisarki Ołeksandry Hromowej to kolejna nowość w repertuarze Teatru im. Mickiewicza w Częstochowie. Tzw. premiera nauczycielska już w czwartek, 4 marca, ta oficjalna - w sobotę, 6 marca.
fot. mat. teatru
Miłośnicy teatru czekali na ubiegłotygodniową decyzję rządzących, od niej zależało bowiem, czy warunkowa działalność teatru będzie kontynuowana, czy zakończy się wraz z lutym. Dobre przeczucia, których od początku trzymał się Robert Dorosławski, dyrektor naczelny miejskiej sceny, ziściły się. Teatr gra dalej! Oczywiście z obowiązującym reżimem sanitarnym, stąd zapełniona może być maksymalnie połowa spośród dostępnych miejsc, a widzowie muszą mieć maseczki.
Dzięki temu, po lutowej „Cudownej terapii”, pora na kolejną premierę. To „Dziewiąty dzień księżycowy” ukraińskiej dramatopisarki Ołeksandry Hromowej. – Pierwsze przygotowania miały miejsce rok temu. Potem pandemia koronawirusa pokrzyżowała nam plany i premiera była przesuwana. Chyba nie było jeszcze u nas spektaklu, który tak długo czekał na swoje spotkanie z publicznością – przyznaje dyrektor Dorosławski.
Tym bardziej sztuka w reżyserii Michała Zdunika wyczekiwana jest nie tylko przez widzów, ale przede wszystkim przez twórców. Pierwsze spotkanie publiczności z tym tytułem już w czwartek, 4 marca podczas tzw. premiery nauczycielskiej. Rozpocznie się o godz. 19. O tej samej porze „Dziewiąty dzień księżycowy” będzie też grany od piątku do niedzieli (oficjalna premiera, a właściwie prapremiera będzie w sobotę, 6 marca).
– Jesteśmy spragnieni grania w teatrze, bezpośredniego kontaktu z widzem, którego nie zastąpi żaden spektakl online. Publiczność, z tego, co zauważamy, również. Daje nam tego dowody, wykupując bilety, odkąd tylko ruszyła możliwość 50-procentowego zapełnienia widowni. Terminy spektakli są dokładane. Cieszy to nas ogromnie, bo dzięki temu czujemy się potrzebni. Duch kultury ożywa na nowo. Podnosi się jak Feniks z popiołów. Tym serdeczniej zapraszam na „Dziewiąty dzień księżycowy”, zwłaszcza że to prapremiera polska i druga premiera po odmrożeniu teatru z covidowej lodówki – mówi Sylwia Oksiuta-Warmus, która w spektaklu gra Ołenę.
Wraz z nią obsadę tworzą Agata Ochota (Hanna), Hanna Zbyryt (Iryna), Antoni Rot (Wiktor) i Bartosz Buława (Ołeh). Ostatni z wymienionych na częstochowskiej scenie występuje gościnnie, jednak publiczność zdążyła już go poznać za sprawą udziału w „Królowej Śniegu”, aktor wciela się w niej w m.in. Fokę (która skradła serca widzów).
Na scenie przedstawione zostaną losy współczesnej rodziny z Kijowa. Rozwiedziony Ołeh utrzymujący bliskie kontakty z byłą żoną Ołeną oraz owdowiałą matką Hanną i jej partnerem Wiktorem prowadzą dość zrównoważone życie. Nagle w progu ich domu staje Iryna, podająca się za wnuczkę zmarłego męża Hanny. Pod pachą trzyma urnę z prochami swojej babci, czyli pierwszej żony. Okazuje się, że jej ostatnim życzeniem było to, aby mogła spocząć obok ukochanego mężczyzny, który… mimo że ją porzucił, przez wiele lat słał jej miłosne listy. Pojawienie się Iryny wywołuje burzę w rodzinnym życiu. Mimo wielu oporów i sprzeciwów najbliższych Hanna w porywie szlachetności zgadza się umieścić urnę w grobie męża, ale na przeszkodzie staje biurokracja. Cmentarz jest zamknięty i chować na nim można tylko członków najbliższej rodziny, do których była żona już się nie zalicza. W końcu rodzina decyduje się na nielegalne zakopanie urny. Ołeh bierze łopatę, Wiktor dłuto. Chowają urnę, wybijają stosowny napis na tablicy i sprawa załatwiona. Iryna wraca do Izmaiłu, a cała historia zmienia nastawienie rodziny do życia. Hanna przyjmuje oświadczyny Wiktora, Ołeh zaczyna godzić się z byłą żoną. I wszystko skończyłoby się pięknie, gdyby nie dociekliwość Ołeny...
Tematyka wpisuje się w nadchodzący Dzień Kobiet (niedzielny spektakl grany jest właśnie z tej okazji). – Sztuka w sposób i realistyczny i metafizyczny dotyka reakcji damsko-męskich, rodziny, konfliktów, uczuć, prób konfrontacji, porozumienia. Nie będę więcej zdradzała. Zapraszam z serca tym bardziej, że praca nad tym spektaklem mimo niesprzyjających warunków pandemicznych przebiegała (przede wszystkim dzięki reżyserowi) w cudownej, twórczej atmosferze – opowiada Oksiuta-Warmus.
Aktorka przyznaje, że praca z Michałem Zdunikiem (to jego pierwszy spektakl zrealizowany w naszym mieście) dała jej możliwość zgłębiania nowych przestrzeni twórczych. – Także dzięki temu, że mogłam napisać słowa do ukraińskiej kołysanki skomponowanej przez Aleksandra Dębicza. Wcześniej znałam tylko język rosyjski. Możliwość odkrywania nowych światów w komfortowej atmosferze przywróciła mi wiarę w piękny teatr, za którym często tęskniłam, a który pokochałam dawno temu, na początku swojej zawodowej drogi. Powrócił sens pracy, potrzeba wewnętrznego rozwoju na zawodowej niwie – dodaje odtwórczyni roli Ołeny.
Za przekład sztuki odpowiada Anna Korzeniowska-Bihun, za scenografię – Anna Adamek, za kostiumy – Aleksandra Harasimowicz, a za projekcje – Patrycja Polkowska.
– Wszyscy żyliśmy przygotowaniami do spektaklu i niezależnie od odbioru jestem szczęśliwa, że mogłam być częścią tej twórczej przygody. Zwłaszcza że w przedstawieniu pojawiają się również nasze (czyli aktorów) pomysły, z którymi reżyser się liczył. Tak z dobrej mąki powstał ten ukraiński kołacz i mamy nadzieję, że będzie smakował delektującym się teatrem – zaznacza Sylwia Oksiuta-Warmus.
Bilety na premierę nauczycielską kosztują 30 zł, te na piątek – od 30 do 40 zł, na premierę zostały wyprzedane, zaś na niedzielę kosztują 40 zł. Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie Szczegółowe informacje można znaleźć na stronie