EN

28.07.2021, 08:19 Wersja do druku

Ciało, narracja, opór. Czarownice Jolanty Janiczak i Wiktora Rubina

"Joanna Szalona, królowa", Teatr im. Żeromskiego w Kielcach, fot. Jerzy Borkiewicz

Kobiety pisane mężczyzną1
Jolanta Janiczak i Wiktor Rubin od lat - za pomocą mikroherstorii - zwracają narrację kobietom, często wymykającą się normatywnym schematom, i opowiadają na nowo wydarzenia historyczne, by pokazać, jak rezonują w zbiorowej pamięci czy świadomości oraz umacniają przemocowy system wiedzy-władzy. W spektaklach takich jak Joanna Szalona Królowa, „Caryca Katarzyna”czy Hrabina Batory prezentowali nieznane oblicza słynnych władczyń, poruszając kwestie dominacji męskiej narracji, konstrukcji mitów historycznych czy cielesności posągowych postaci kobiecych w całej swej materialności, fizyczności i fizjologiczności przekraczającej „ciało społeczne" [Kościelniak]. We wszystkich swoich przedstawieniach rozprawiają się z konstruktami myślowymi dotyczącymi normatywności ciała, cielesności i seksualności, które są uwikłane w relacje władzy, zawarte w języku oraz przez niego wytwarzane, kształtowane, przedłużane i umacniane.

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Ciało, narracja, opór. Czarownice Jolanty Janiczak i Wiktora Rubina

Źródło:

Czas Kultury nr 2/04.06