Drodzy widzowie! Z radością dzielimy się z Wami informacją, że 27 marca 2024 roku Rada Miasta Bydgoszczy przyjęła uchwałę o nadaniu Teatrowi Kameralnemu w Bydgoszczy imienia wybitnej aktorki Wandy Rucińskiej. Nadanie patronatu naszemu Teatrowi odbyło się dokładnie w piątą rocznicę powołania w Bydgoszczy nowej instytucji kultury, którą jest Teatr Kameralny.
fot. mat. Teatru Polskiego w Bydgoszczy
Dyrekcja wraz z zespołem Teatru Kameralnego w Bydgoszczy pragnie upamiętnić i uhonorować postać Wandy Rucińskiej jako znakomitej aktorki związanej zawodowo i emocjonalnie z naszym miastem, a nadto z historią sceny Teatru Kameralnego przy ul. Grodzkiej 14-16. Patronka swoją postacią, rysem, osobowością, rolami teatralnymi, zwłaszcza tymi dla dzieci i młodzieży, stanie się znakomitym przewodnikiem i wzorem dla pokoleń młodych widzów oraz dorosłych Bydgoszczan, pamiętających „dawne czasy” Teatru Kameralnego w Bydgoszczy.
Wanda Rucińska (1919-2006), najpopularniejsza powojenna aktorka Teatru Polskiego w Bydgoszczy mająca na kocie ponad 200 ról teatralnych, filmowych, radiowych i telewizyjnych. Aktorka debiutowała, jeszcze jako jej słuchaczka bydgoskiej Szkoły Aktorskiej w październiku 1945 roku rolą Meli w „Moralności pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej. Aktorski egzamin państwowy zdawała w Łodzi przed Leonem Schillerem. Pierwszą dużą kreacją Rucińskiej okazała się tytułowa „Nora” w dramacie Henryka Ibsena, zrealizowanym w 1955 roku w bydgoskim teatrze przez Stefana Wintera. Pod koniec lat 50-tych Hieronim Konieczka wprowadził na scenę twórczość Stanisława Ignacego Witkiewicza. To właśnie Wanda Rucińska w roli Widma w „W małym dworku” objawiła najpełniej znakomite wyczucie groteski. Potwierdziła to później w innych inscenizacjach dzieł Witkacego: m.in. jako tytułowa „Matka”, także Matka w „Sonacie Belzebuba”, Ciotka Julia w „Onych” , Ciotka Pręgorzewska w „Nienasyceniu” .
W 1976 roku, po kilkuletniej wędrówce po teatrach Szczecina, Poznania, Torunia, Wanda Rucińska wróciła do Bydgoszczy. Grała w repertuarze różnorodnym: klasycznym (Czechow, Fredro, Bliziński Wanda, Sofokles), współczesnym (Kertesz, Lorca, Enquist, Mrożek), a także w wielu pozycjach dla młodego widza m.in. Baba Jaga w „Kłopotach Zbója Madeja”„ Maryla w „Ani z Zielonego Wzgórza”, Ara de Kakadu w „Czupurku”, Filifionka w „Lecie Muminków” czy Rybałt w „Balladzie o Kasi i Drzewie”. Jubileusz 40-lecia pracy artystycznej obchodziła w 1986 roku wraz ze swoim partnerem scenicznym i życiowym Hieronimem Konieczką: oboje zagrali w romantycznej sztuce Aleksieja Arbuzowa „Staromodna komedia”. To przedstawienie było jednym z ostatnich zagranych na deskach Teatru Kameralnego w Bydgoszczy przed jego zamknięciem w 1989 roku.
W 1992 roku, po blisko 50 latach pracy i niemal 150 rolach, odeszła z teatru z powodu ciężkiej choroby. Była bardzo związana z Bydgoszczą pojawiała się na premierach kolegów, co piątek zasiadała na koncercie w Filharmonii Pomorskiej, żywo interesowała się bieżącymi wydarzeniami w życiu społecznym i kulturalnym.
Chodź do teatru!