Teatr Polski w Bydgoszczy bierze udział w organizowanym przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego programie rezydencji artystycznej dla twórców i twórczyń z Białorusi i Ukrainy.
Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego zatwierdził listę 32 przedstawicielek i przedstawicieli zawodów teatralnych, którzy rozpoczęli rezydencje w polskich instytucjach kultury i organizacjach pozarządowych. W tym roku, w związku z wojną, kolejny etap programu poszerzony został o przedstawicielki i przedstawicieli zawodów kreatywnych związanych z teatrem w Ukrainie.
W Teatrze Polskim w Bydgoszczy swoją rezydencję realizuje Zhenia Doliak oraz Lena Laguszonkowa.
Nadrzędną ideą inicjatywy powołania rezydencji artystycznych jest łączenie ukraińskich oraz białoruskich przedstawicielek i przedstawicieli zawodów kreatywnych związanych z teatrem z polskimi organizacjami i instytucjami kultury, tworzenie sieci kontaktów i stwarzanie realnych szans na podjęcie relacji zawodowej. Rezydencja ma być formą wsparcia oraz opieki, jakie Teatr oferuje artystom podejmującym ryzyko poszukiwania nowych form wypowiedzi i relacji z widzami.
fot. Dariusz Gackowski/MCK Bydgoszcz/mat. teatru
Zhenia Doliak – ukraińska aktorka, absolwentka Narodowego Uniwersytetu Teatru, Filmu i Telewizji I.K. Karpenko-Kary w Kijowie. Od 2020 roku aktorka Ukraińskiego Akademickiego Teatru Muzyczno-Dramatycznego im. Wasyla S. Wasylki w Odessie.
Występowała m.in. w spektaklu „Demony” na podstawie sztuki Natalii Worożbyt (Lidka), inscenizacji powieści Horace’a McCoya „Czyż nie dobija się koni?” (Ruby), „Pippi Pończoszanka” w inscenizacji Leny Laguszonkowej (Pippi), czy w „Jarmarku soroczyńskim” na podstawie Mikołaja Gogola w reżyserii Konstantina Pivovarova.
fot. Dariusz Gackowski/MCK Bydgoszcz/mat. teatru
Lena Laguszonkowa – ukraińska dramatopisarka, finalistka AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy 2021.
Urodziła się w miejscowości Stanica Ługańska w Ukrainie. Jest absolwentką wydziału historii Ługańskiego Państwowego Uniwersytetu im. Tarasa Szewczenki.
Pierwsze próby pisania poezji i prozy podejmowała jeszcze w dzieciństwie, jednak zniszczyła cały dorobek z tamtego czasu.
Debiutowała jako dramatopisarka w 2018 sztuką „BAZA”, opowiadającą o kobietach i prostytucji, prezentowaną podczas festiwalu Tydzień Sztuki Aktualnej (Тиждень актуальной пьесы).
Współpracuje z Młodym teatrem oraz teatrem PostPlay. Współkuratoruje laboratorium Narodowego Stowarzyszenia Teatralnych Działaczy Ukrainy. Jest laureatką konkursów Tydzień Sztuki Aktualnej i Drama.UA.
Autorka sztuk takich jak m.in.: „Czapajew i Wasilisa” o dekomunizacji i przemocy wśród nastolatków, „Plaga” – o pandemii w Londynie w XVII wieku, „Hernán Cortés i pozostali” o konkwistadorach i postkolonialnych traumach, „Matka Gorkiego. Saga rodzinna” poruszająca temat traum dorastania, które przypadły na czas potężnych przemian systemu komunistycznego ZSRR (Aurora 2021), czy „Mój sztandar zasikał kotek”, którą ukończyła w schronie, w bombardowanym Kijowie, a którą Teatr Polski w Bydgoszczy prezentował w marcu tego roku.