W średniowieczu, od XII do XV wieku, popularne były wystawiane przed kościołami przedstawienia teatralne prezentujące biblijną historię Adama i Ewy, konsekwencje grzechu pierworodnego i proroków zapowiadających przyjście Zbawiciela - Chrystusa. Widowiska te pokazywano w dzień przed Bożym Narodzeniem. - One były tak popularne, że o 24 grudnia mówiło się, że to dzień Adama i Ewy - mówi historyk wczesnego chrześcijaństwa ks. prof. Józef Naumowicz.

Bożonarodzeniowa choinka wywodzi się z symboliki drzewa w Raju, z którego wypędzeni zostali Adam i Ewa, a światła na choince symbolizują Jezusa, który przywraca możliwość powrotu - wyjaśnia historyk wczesnego chrześcijaństwa ks. prof. Józef Naumowicz. W archiwum katedry w Strasburgu, w księgach rachunkowych z 1492 r., jest zapis o zakupie zielonych jodeł do dziewięciu kościołów w Strasburgu na Boże Narodzenie. Ta wzmianka to najstarszy zapis o choinkach - powiedział ks. prof. Józef Naumowicz, kierownik Katedry Historii Starożytnej na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego, autor niedawno wydanej książki "Historia świątecznej choinki". Boże Narodzenie - jak przypomniał historyk - zaczęto obchodzić w IV wieku. Według zapisów z tamtych czasów, m.in. pism św. Efrema, podczas tego święta używano wtedy różnych dekoracji roślinnych, jak gałązki i wieńce. W średniowieczu, od XII do XV wieku, popularne były wystawiane przed kości