Po "Śmierci porucznika" Akademia Teatralna zaprasza na kolejną premierę przedstawienia dyplomowego studentów czwartego roku aktorstwa. Będzie to "PandemiJa", napisana i wyreżyserowana przez Agatę Biziuk sztuka wprost odnosząca się do globalnej sytuacji ostatnich kilku miesięcy wywołanej pandemią Covid-19 i strategii życiowych młodych ludzi podejmowanych wobec niej.
Rejestrację dyplomu będzie można zobaczyć 14 lipca 2020 o godz. 19:00 na kanale YouTube Akademii Teatralnej Filii w Białymstoku. Link do nagrania zostanie opublikowany na wydarzeniu na Facebooku https://www.facebook.com/events/189696295738214/
Bezpośrednio po premierze spektaklu „PandemiJa”, zapraszamy o godz. 20:10 na dyskusję: PandemiJa, czyli widzowie, młodzi i wirus www teatrze: obserwacje i perspektywy
Udział wezmą: autorka tekstu i reżyserka spektaklu – Agata Biziuk, kurator teatralny, dramaturg, publicysta, pełnomocnik dyrektora TR Warszawa – Roman Pawłowski, socjolożka, działaczka społeczna i polityczna prowadząca badania nas pandemią – Katarzyna Sztop-Rutkowska oraz występująca w spektaklu studentka, Małgorzata Apse.
Prowadzi: Maria Żynel, aktorka, reżyserka i pedagożka białostockiej Filii AT.
Dyskusja będzie transmitowana na żywo m.in. na Facebooku. Zapraszamy do aktywnego uczestnictwa i zadawania pytań.
Spektakl wyemitujemy bezpłatnie. Zachęcamy jednocześnie do dobrowolnych wpłat na fundusz stypendialny dla naszych studentów - na konto 72 1130 1017 0020 1557 2020 0002 i/lub wpłat na rzecz niezwykle kosztownej kuracji przeciwnowotworowej prof. Andrzeja Strzeleckiego - na subkonto podopiecznego Fundacji Rak’n’Roll Wygraj Życie PL73 1600 1462 1893 9704 1000 0068 z dopiskiem „dla Andrzeja S.”
PandemiJa
spektakl dyplomowy studentów IV roku kierunku aktorskiego Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza, Filii w Białymstoku
Spektakl dyplomowy czwartego roku, jak i środki w nim użyte, są głośnym krzykiem młodych ludzi wobec otaczającej ich nowej i sterylnej rzeczywistości. Niemożność wykonywania zawodu, strach, frustracja, absurd dzisiejszych czasów popchnął twórców do stworzenia onirycznego kolażowego spektaklu, w którym partnerem i lalką staje się kamera. Korzystając z technik mieszanych, przenosimy się w świat dotykający pandemii, w krzywym zwierciadle odbijamy prozaiczność życia, ale i mierzymy się z największymi traumami i lękami.