XVII Festiwal Szekspirowski podsumowują Agnieszka Misiewicz i Joanna Żabnicka w Teatraliach.

Tegoroczna edycja Festiwalu Szekspirowskiego upłynęła pod znakiem rozważań nad politycznością w szeroko rozumianym kontekście. Tej tematyce poświęcono także konferencję naukową "Języki władzy/ Języki sztuki", która trwała przez pierwszą część Festiwalu. Jej gośćmi byli między innymi Patrice Pavis i Maria Shevtsova. W konferencji brali także aktywny udział artyści zaproszeni do Trójmiasta ze swoimi spektaklami. Najczęściej granym w ramach nurtu głównego dramatem był "Tytus Andronikus". Publiczność mogła obejrzeć inscenizacje Wojtka Klemma, Jana Klaty i Evy Rysovej. Z rodzimych produkcji zobaczyliśmy także "Ofelie. Ikonografie szaleństwa" w reżyserii Zorki Wollny, "Pieśni Leara" Teatru Pieśni Kozła, które wyszły spod ręki Grzegorza Brala oraz "Każdy musi kiedyś umrzeć Porcelanko, czyli rzecz o Wojnie Trojańskiej" w ujęciu Agaty Dudy-Gracz. W polskich przedstawieniach dramaturgicznie dominowała tendencja do splatania tekstów Sze