28-ego listopada mija 45 lat od zgonu Stanisława Wyspiańskiego. Związek Artystów Scen Polskich Zagranicą czci pamięć wielkiego reformatora teatru polskiego, wystawiając w "Dniu Aktora" ostatnie dzieło poety, dramat o Zygmuncie Auguście. Pisany w ostatnich miesiącach życia dyktowany niemal w ostatnich dniach przed śmiercią jest utwór ten jedną z najbardziej osobistych wypowiedzi Wyspiańskiego jest jakby ostatnią liryczną pieśnią człowieka, walczącego z nieuchronnie przybliżającą się chwilą skonu. Geneza plastyczna utworu Słynny obraz Simmlera "Zgon Barbary Radziwiłłówny" stał się zawiązkiem poetyckim utworu. Scenę śmierci Barbary napisał Wyspiański najpierw, uważając ją jako skończoną jednostkę artystyczną. Sczasem rozszerzył się pomysł poety, ograniczony dwiema wizjami, wysnutymi z Matejki. Obrazy Matejki "Zygmunt i Barbara" i "Unja Lubelska" to scena początkowa i końcowa utworu. Powiązanie dramatyczne, uzasadnienie tych scen jest