Przyznanie w 1997 roku literackiej Na­grody Nobla Dario Fo, autorowi "Związ­ku otwartego", było dla wielu zaskocze­niem. Nie przypadła bowiem w tym wy­padku owa nagroda twórcy "letniemu" czy "bezpiecznemu" - takiemu, którego wprawdzie się szanuje, ale nie wzbudza on żywszych emocji. Dario Fo, dziś 74-letni aktor, reżyser i dramaturg, zyskał we Włoszech opinię skandalisty. W swej krytyce włoskiego ży­cia politycznego i obyczajowego nie wahał się przed używaniem środków i sformuło­wań tak jaskrawych, że powodowało to wie­lokrotne oskarżenia o "przestępstwa światopoglądowe". Fo to jednak przede wszystkim czło­wiek teatru, wyrastający z tradycji ludowe­go włoskiego teatru jarmarcznego - z jego satyryczną obserwacją rzeczywistości i mó­wieniem pełnym głosem o wszystkim, co ważne dla człowieka, nie uznającym zatem tabu ani obyczajowego, ani politycznego. Żywiołem tego teatru jest aktor i jego umiejętności nawiązywania kontaktu z wi­dz