Dzisiaj dzieci rzadko słyszą to niemal zaklinające rzeczywistość powiedzenie: "Zrozumiesz, jak dorośniesz", używane niegdyś do odparcia dociekliwych i niewygodnych pytań. Współcześni dorośli wiedzą, że nie mogą już ukryć za tym hasłem swojego wstydu, obaw przy krępujących tematach czy po prostu nieumiejętności rozmowy o sferach tabuizowanych - pisze Marzenna Wiśniewska w Teatrze.

Z dzieckiem należy rozmawiać o wszystkim, ale jak to robić? Od ponad dekady pytanie to podejmują twórcy przedstawień dla dzieci, którzy proponują teatr problemowy, eksplorujący trudne zjawiska i tabu w dziecięcym świecie. Wpisuje się on w szerszy proces znoszenia tabuizowanych tematów we współczesnej sztuce dla dzieci. Nie tak dawno głośnym echem odbiły się serie przekładów skandynawskiej i niemieckiej literatury dla dzieci i młodzieży, które na polskim rynku były absolutną nowością - choćby seria "Bez tabu" wydawnictwa Czarna Owca czy książki Wolfa Erlbrucha. Cenne uwagi o literackich praktykach detabuizacji zbiera tom "Tabu w literaturze i sztuce dla dzieci"1. Namysł nad rolą tabu w kulturze dziecięcej towarzyszył Małym Warszawskim Spotkaniom Teatralnym w 2011 roku. Sesja "Ciii... to temat nie dla dzieci" i przegląd spektakli podejmujących problematykę nietolerancji, śmierci, tożsamości, wiary pokazywały, że polski teatr dla dzieci w przy