Znajda, to 16-letnia dziewczyna, która po przyjeździe do dzisiejszej, powojennej i zrujnowa­nej Warszawy znalazła się na bruku. Na swoje szczęście natrafiła na szofera taksówki o przysłowiowym złotym sercu, któryś jej zaofiarował jeden z dwóch po­koików na poddaszu, gdzie miesz­ka. Obok zamieszkuje przyjaciel szofera - lekarz; przyjaźń ich - niezawodna i szczera - datuje się od czasów pobytu w niemiec­kim obozie koncentracyjnym. Przyjaciele postanowili zająć się Znajdą, posyłają ją do szkoły, do­prowadzają do matury, z przeję­ciem i troską stają się dwoma ojcami jednej panny. Tymczasem panna rośnie, dojrzewa, pięknieje, wreszcie - natrafia na tzw. prawdziwe uczucie i zapowiedź jej małżeństwa kończy akcje ko­medii. Nieskomplikowana to zresztą jest akcja i na ogół nie wykracza poza przeciętny tok wydarzeń jednej z bardzo wielu historii ostatniej wojny; być może bez tru­du znaleźlibyśmy wśród autenty­cznych wypadków niejedną h