Powieść Caldwella "Jenny", wydana w Polsce w 1964 r. przez Wyd. "Czytelnik" w tłumaczeniu Krystyny Tar­nowskiej, w chwili ukazania się na półkach księgarskich szczególnego entuzjazmu nie wywołała. Przez krytykę została prawie nie zauwa­żona. Zachwycaliśmy się poprzedni­mi książkami Caldwella, pojawie­nie się "Jenny" przeszło prawie bez echa. I właściwie nie byłoby żad­nego powodu by do niej powracać, gdyby nie inscenizacja powieści w Teatrze Dramatycznym w Warsza­wie. Powracać dlatego, że przedsta­wienie oparte na scenicznej adapta­cji Zofii Jarkubowskiej odsłoniło nam nagle dotąd nie zauważone wartości utworu? - Nie - war­szawski spektakl nie wniósł tu ra­czej niczego nowego. Adaptacja Zo­fii Jarkubowskiej jest wierna wo­bec fabularnej konstrukcji utworu, przedstawienie dość trafnie przeka­zuje klimat i problematykę książki, ale wszystko to razem na zmianę oceny powieści na pewno nie wpły­wa. Zastanawia natomiast co innego. Zasta