Sztuka Ewy {#os#19923}Lachnit{/#} zo­stała wyróż­niona w 1999r. w konkursie Teatru Telewizji na współczesny utwór dramatyczny. Nowych polskich sztuk jest ciągle zdecydowanie za mało, jeszcze mniej powstaje naprawdę intere­sujących i dobrych tekstów. Jed­nak ta dramaturgia, która dociera do czytelników lub widzów, coraz częściej, o wiele częściej niż film, dotyka specyficznego obszaru na­szego życia - peryferii społeczeństwa, poza marginesem tzw. nor­malności. Rzeczywistości, którą ujrzeć można z bliska wszędzie, ale której zazwyczaj staramy się nie dostrzegać. Mówi o ludziach, którzy nie potrafią odnaleźć się w głównym nurcie, o złamanych, skrzywdzonych, nieprzystosowa­nych. Lepiej lub gorzej, zręcznie, a czasem i bezradnie, te nowe polskie sztuki próbują opowiadać o nas i naszym świecie, o kondycji współczesnych. To rzecz bez wątpienia trudna, czego dowo­dem najnowszy spektakl. Warszawska kamienica. Była żona gangstera, jej s