Polski dramat współczesny jest pe­łen negatywnych obrazów życia w po­dzielonym ekonomicznie społeczeń­stwie. Sztuka Ewy {#os#19923}Lachnit{/#}, 45-letniej reżyserki i dramaturga, napisana na konkurs Teatru TV jest wyjątkowa: chociaż jej bohaterowie są również po­turbowani przez życie, to jednak nie tracą nadziei i wspierają się w niesz­częściu. Główna bohaterka Teresa, która uciekła od despotycznego męża i samotnie wychowuje syna, jest sym­bolem determinacji i walki o przetrwa­nie. Potrafi nie tylko walczyć o swo­je, przez przypadek włącza się w pra­cę społecznego stowarzyszenia, które broni ludzi tak jak ona pokrzywdzo­nych przez los, lecz za słabych, by mo­gli obronić się sami. Pisze w ich imie­niu podania, interweniuje w urzędach, szuka dla nich pomocy. W ten sposób pomaga również samej sobie odzy­skać równowagę. Powrót męża, który zamierza zabrać dziecko nieoczeki­wanie burzy jej z trudem odbudowa­ne życie. Czy podniesi