Świat bohaterów "Drewnianej miski" Edmunda Morrisa wygląda jakby żywcem wyjęty z powieści Erskine'a Caldwella. Kryzys daje już o sobie znać, ludzie, zżerani nędzą, patologicznie reagują na otoczenie. Miotający się mężczy­źni, niepotrzebni starzy ludzie, nieszczęśliwe, zaniedbane kobiety. Monotonia, codzienna walka o przetrwanie, brak nadziei, że jutro będzie lepiej. Taka jest wówczas amerykańska prowincja. Bohaterowie "Drewnianej mis­ki" - członkowie rodziny Dennisonów - są bardzo podobni w myślach, słowach i uczynkach do np. caldwelowskiej rodziny Newsomów czy Braddocków. W opowiadaniu "Jego stara" Caldwell pisze: "Julia Braddock znała tylko pracę i pracę od 4 rano do 9 wieczorem, żadnych wakacji, wy­jazdów do miasta. Joe także pra­cował bez przerwy, a mimo to praca nie dawała mu nic poza bólami w krzyżach, przygnębie­niem i nędzą. Im ciężej harował, tym był biedniejszy". Wypisz, wy­maluj Glenn Dennison i jego żona Klara. Ale dram