Rytm przedstawienia i choreografia są bardzo powolne i faktycznie sprzyjają pewnemu rodzajowi kontemplacji - o spektaklu "Notebook" w chor. Malgvena Gerbesa i Davida Brandstättera prezentowanym na Avignon Festival pisze Anna Diduch z Nowej Siły Krytycznej.

Tworzenie ogrodu zen to skomplikowany proces, w dużej mierze intuicyjny. Oczywiście istnieją ogólne zasady i wytyczne kompozycyjne, ale ostateczny efekt zawsze jest spontaniczny i do pewnego stopnia dowolny. Podstawowymi składnikami "suchego krajobrazu" są piasek (symbolizujący wodę lub niezmącone ludzkie myśli) oraz kamienie (złe myśli lub troski). Aranżacje mają źródła w malarstwie, które jest oszczędne w środkach i skupia się na ukazywaniu rzeczy takimi, jakie są, bez upiększeń. Ogród zen jest symbolicznym obrazem naszego wewnętrznego mikrokosmosu. Patrzenie na pejzaż sprzyjać ma kontemplacji życia. Choreografowie Malgven Gerbes i David Brandstätter korzystają z tej oszczędnej, wschodniej estetyki i kreują na potrzeby przedstawienia swój własny, ruchomy ogród zen. Spektakl "Notebook" powstał, jakże by inaczej, z notatek (tych fizycznych i tych poczynionych tylko w głowie) z ich podróży do Korei Południowej i Japonii. W trakcie pobytu, każd