"Wieloryb the Globe" Mateusza Pakuły w reż. Evy Rysovej. Koprodukcja Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie, Teatru Starego w Lublinie i Festiwalu Boska Komedia. Pisze Kacper Sulowski w Gazecie Wyborczej - Lublin.

"Fascynuje mnie afazja, odwrotność mowy, bezmowie, zanik słów" - pisał Krzysztof Globisz w "Notatkach o skubaniu roli" w 2010 roku. Po sześciu latach, pierwszy raz po rozległym udarze, staje na scenie. Z zanikiem słów, odwrotnością mowy. Z afazją. 1980 rok. Krzysztof Globisz, świeżo upieczony absolwent krakowskiej szkoły teatralnej, debiutuje na profesjonalnej scenie. W Teatrze Polskim we Wrocławiu wciela się w rolę Karla Rossmana w "Ameryce" Franza Kafki w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego. Powiedzonka, natręctwa i jąkanie Już po roku wraca do Krakowa i wiąże się z tamtejszym Narodowym Teatrem Starym. Tam przez ponad trzydzieści lat odgrywa setki docenianych i ważnych ról teatralnych. Występuje w blisko stu produkcjach kinowych i telewizyjnych. W PWST zostaje dziekanem Wydziału Aktorskiego. Jest jednym z najbardziej szanowanych i rozpoznawalnych polskich aktorów i pedagogów. W międzyczasie w książce "Notatki o skubaniu roli" pisze m.in., że