WIELE już dzieł z teatralnej klasyki ra­dzieckiej, tematycznie związanej z wielkimi dniami Rewolucji Paździer­nikowej, ukazało się na scenach polskich. Wymieńmy najważniejsze pozycje: "Lubow Jarowaja" Treniewa (Kraków, Poznań i - podobno - niebawem Warszawa), "Czło­wiek z karabinem" Pogodina (Wrocław), "Pociąg pancerny" Iwanowa (Warszawa), "Sztorm" Bill-Biełocerkowskiego (Opole), "Przełom" Ławreniewa (Łódź), "Niezapom­niany rok 1919" Wiszniewskiego (Łódź), "Op­tymistyczna tragedia" (Teatr Żydowski). Do tej kategorii można zaliczyć też "Młodość ojców" Gorbatowa (Warszawa). A więc wy­bór bardzo duży, obejmujący prawie wszyst­kie najwybitniejsze dzieła z tej dziedziny. Nie znaczy to jednak, by repertuar ten miało się uznać w teatrze polskim już za załatwiony. Po pierwsze - w prawie każ­dym z wymienionych miast wystawiono tyl­ko jedną z tych sztuk, pozostaje więc jesz­cze sporo innych do grania. Po drugie - tylko bardzo nieliczne z tych