"Ach, jakże godnie żyli", dramaturgia Martyna Wawrzyniak w reż. Marcina Libera w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Pisze Aneta Kyzioł w Polityce.

Nazywam się Marcin L. i jestem dzieckiem Teatru Ósmego Dnia" - przedstawia się dziecięcym głosem narrator w spektaklu, którego tytuł odwołuje się do jednego z najważniejszych przedstawień Ósemek, liczącej dziś 55 lat legendy peerelowskiej kontrkultury. Ósemki nie stroniły od (auto)ironii, nie stroni od niej też Marcin Liber, nie ukrywa jednak przy tym, że spektakl jest hołdem dla teatralnych rodziców i ich myślenia o teatrze jako sztuce wspólnotowej, zaangażowanej i bezkompromisowej. Świetni aktorzy Powszechnego odgrywają świetnych aktorów Ósemek, cytują ich manifesty artystyczno-polityczne, opisy wspólnego życia i tworzenia, relacje z represji, jakim byli poddawani w latach 70. i 80. Jako prekursor teatru politycznego pojawia się Molier, szykanowany przez władzę i obrzucany pomidorami przez dewotów i strasznych mieszczan, a następnie "ugłaskany" jako klasyk. Jako antyteza - Jerzy Grotowski i Ryszard Cieślak (w brawurowym wykonaniu Michała Jarmick