"Ramy umysłu" M&W Physical Theatre z Kanady w choreogr. Melissy Monteros i Wojciecha Mochnieja na VI Międzynarodowym Biennale Tańca Współczesnego w Poznaniu. Pisze Ewa Obrębowska-Piasecka w Gazecie Wyborczej - Poznań.

"Jest ich dwoje: Melissa Monteros i Wojciech Mochniej. Tańczą w skupieniu, precyzyjnie, pewnie, świadomie: w ramach, granicach, klatkach... I poza nimi. Ten taniec jest jak nożyczki, jak nóż, jak gilotyna. Ale też wymyka się cięciom: przez płynność, ciekłość, miękkość... Jedna klatkę widać wyraźnie. Sześcienna konstrukcja opleciona siatką jest fizyczna, namacalna, konkretna. Inne klatki tworzy światło: to ulotne, zmienne, znikające kwadraty na podłodze. Klatkę czy też ramę mogą narysować w powietrzu ręce: wycinają fragmenty przestrzeni, dzielą ją, wyodrębniają, zaznaczają, naznaczają. Za rękoma idą nogi, głowa, całe ciało. A teraz tnie się ciało. W prostokąty, kwadraty, kawałki. I są granice. A ich jest dwoje. Mają swoje obszary osobne: zewnętrzne i wewnętrzne. Mają swoje obszary wspólne: tu można się mijać albo spotykać. Można zostać albo się rozstać. Jedną klatkę widać wyraźnie. Sześcienna konstrukcja oplec