"Tajemniczy ogród" w reż. Cezarego Domagały w Teatrze Rampa w Warszawie. Pisze Temida Stankiewicz-Podhorecka w Naszym Dzienniku.

Zastanawiam się, dlaczego polscy współcześni pisarze, zwłaszcza ci będący na topie, raz po raz obsypywani rozmaitymi nagrodami, nie piszą dla małolatów takich powieści, z których - mimo upływu lat - się nie wyrasta i ciągle się do nich wraca. Tak jak my, dorośli, chętnie wracamy do książek naszego dzieciństwa, jak choćby do "Małego księcia" Antoine'a de Saint-Exupéry'ego czy do "Tajemniczego ogrodu" Frances Hodgson Burnett. Oczywiście okazją do tych powrotów są najczęściej adaptacje teatralne tych powieści, które oglądamy z naszymi pociechami. Nierzadko jesteśmy nie mniej niż nasze dzieci zaangażowani emocjonalnie w to, co dzieje się na scenie. Zatem należałoby się zastanowić, w czym tkwi tajemnica owego nieustannego powodzenia książek napisanych przez autorów żyjących przecież w zupełnie innej epoce, jakże odległej od współczesności zarówno pod względem rozmaitych nowinek technicznych i zdobyczy obecnej cywilizacji, jak i pod