6 lutego 1945 r. Andrzej Łapicki zade­biutował jako aktor na scenie Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie rolą kosyniera w "Weselu" Stanisława Wyspiańskiego. Rów­no pół wieku później aktor uczcił swój ju­bileusz rolą Radosta w premierze wyreży­serowanych przez siebie "Ślubów panień­skich" Aleksandra Fredry na małej scenie Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hubnera w Warszawie. Mimo uroczystego charakteru wieczoru, premiera ta zasadni­czo odbiegała od jubileuszowych "trady­cji". A to dlatego, że widzowie gorącymi brawami nagrodzili przede wszystkim re­żysera Łapickiego - za spektakl poprowa­dzony z mistrzowską biegłością oraz aktora Łapickiego - za subtelnie cieniowany kunszt komiczny, a dopiero w następnej kolejności profesora, rektora, prezesa Ła­pickiego - za tzw. całokształt, innymi sło­wy: premiera spektaklu okazała się nie tyle pretekstem dla jubileuszu artysty, ile raczej potwierdzeniem jego znakomitej formy i wysokich twórczych możl